သူမ လက်သီးဆုပ်နှင့်ထု ပေါင်တွင်းကြော ဆွဲလိမ်သည်ကို ကျော်မိုးအောင် တဟားဟားရယ်သည်။ ဒေါ်ချိုရီ မလုံမလဲနှင့် သူမမျက်လုံးရွဲကြီးများက ဂျော်နီ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီ ဝေ့ဝဲရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးနေရာကိုပါမကျန် အလုံးစုံ သိမ်းကျုံးကြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ အကြည့်ရဲသည်။ သူ ယောက္ခမကို အပီချုပ်ပြီး ဖြစ်မည်ဆိုတာ ဟိုကောင် သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။
“ကဲပါ ကျွန်တော့ကို အမြည်းပန်းကန်ပေးဦး ဟျောင့် ဂျော်နီ သောက်မှာသောက်စမ်းပါ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်မနေနဲ့ မပြန်နိုင်ရင်အိပ် အစ်မချို မင်းကို စောင့်ပေးမယ် ”
“တော်ပါတော့ ငကျော်ရယ် သူတောင် အနေခက်နေပြီ ငါ့မောင် စိတ်မရှိနဲ့ ငါ့သားမက်စောက်ရူးက အဲ့လိုပဲ ယောက္ခမလည်း သားပြောမယားပြောနဲ့ မင်း မြင်တဲ့ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟွင်းးး ”
အရက်တစ်ခွက်ကို မော့သောက်ပြီး သူတို့အရက်ဝိုင်း တစ်ဖက်စွန်းက အမြည်းပန်းကန်ကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းယူလိုက်သော ဒေါ်ချိုရီ ဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏ အကြည့်က တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်ရှိသွားသည်။ ဟင်း လိုးချင်စရာ။ အမြဲလိုးနေရသည့်ကျော်မိုးအောင်ပင် လီးတောင်လာမိမှတော့ ဟိုကောင်ဂျော်နီ မတောင်ဘဲ ဘယ်နေလိမ့်မလဲလေ။
သူမကလည်း အထာနပ်သည်။ သားမက်ဖြစ်သူ သူမကို သူ့သူငယ်ချင်း တက္ကစီဒရိုင်ဘာနှင့် ဇာတ်လမ်းထွင်ခိုင်းနေသည့် အဖြစ်ကို ချက်ဆိုတာနဲ့ နားခွက်မီးတောက်ပြီး ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိပြီးလည်း ဖြစ်ပေသည်။
“သူ့အတွက် ငှဲ့ပေးလိုက်ဦး အစ်မ…. ရေခဲရော ကုန်ပြီလား ”
“ငါ ယူပေးပါ့မယ် ဟယ်….. စိတ်ချ…. အေးအေးဆေးဆေးသာ သောက်တော်မူကြ ”
မချိုရီ အရက်ငှဲ့၍ ဂျော်နီ့ဖက်လှည့်ကမ်းပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဆုံကြသည်။ အလိုက်သိစွာထပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေခဲဗန်းကို သွားယူနေတုန်း ဂျော်နီ့ကို ခြေနှင့်ကန်၍ အချက်ပြလိုက်တော့ ဟိုကောင် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွားရပြီ။ ဂျော်နီထကာ သူမအနောက်ကနေ ကပ်လိုက်သွားရင်း …
“အစ်မ… ပေး…. ကျွန်တော် ကူသယ်ပေးမယ်…. ဖန်ခွက်ရော ထပ်ပေးပါဦး ”
“ဘယ်သူ့အတွက်မို့လဲ ဖန်ခွက်က ”
“အစ်မနဲ့ အေးစိုး တစ်ခွက်စီ…. နောက် ရေခဲရေထည့်ဖို့က တစ်ခွက်လေ ”
“အင်း ဒီအောက်ထပ်က ဖန်ခွက်အားလိုက်မယ် ”
ရေခဲဗန်းကိုကမ်းယူပြီး အောက်ထပ်က အအေးပုလင်းများနှင့် အတူရှိနေသည့် နေ့ခင်းက သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက် နှစ်ခွက်ကို ကုန်းနှိုက်ယူစဉ် ဂျော်နီ၏ ခါးအရှေ့ပိုင်းက သူမတင်ပါးအိအိ နှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းအရာလေးဆီကို တည့်တည့်မတ်မတ် ဖိထောက်မိလာပြီး ခါးအရှေ့ပိုင်းရှိ သူမအင်္ဂါဇပ်ကိုပင် မထိတထိကလေး ပွတ်ဆွဲမိသွားသည်။
ဟိုကောင် ကျော်မိုးအောင် ကျောခိုင်းပြီး မသိဟန်ဆောင်နေတုန်း ဂျော်နီ့ကိုယ်လုံးကြီး သူမကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးရောက်ရှိလာကာ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးကို အနောက်ဖက်ကနေ မသိမသာ သိုင်းဖက်၍ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာကိုပင် မထိခလုတ်ထိခလုတ် လုပ်နေပြီ။
“ဂျော်နီ…. ဘာ ဘာလိုချင်သေးလဲ ဟင် ”
“ဒီမှာထည့်ထားတာ အသားတုတွေလား ”
“အစစ်ပါဟယ် သေချာချင် ကိုင်ကြည့်ပေါ့ ”
“အင်း အင်း ဟင်း ”
ရေခဲသေတ္တာထဲက အသားလား သူမရင်အုံအိအိကို ပြောခြင်းလား မကွဲပြားပါ။ လက်ကတော့ တစ်စုံတစ်ရာကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စမ်းမိသွားတာ သေချာပါသည်။
“အစစ်ပဲ အဟင်း ”
ဂျော်နီ နို့အုံတစ်ဖက်ကို ညှစ်သည်။ သူမက ဂျော်နီ့လက်ကို မဖယ်ရှားသည့်အပြင် သူ့လက်ကိုပါ အပေါ်ကနေ အသာအယာ အုပ်ကိုင်၍ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိမှတော့ အဖြေကို သိရပြီလို့ထင်သည်။ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ မျက်နှာချင်း နီးနီးကပ်ကပ်ပင် ဖြစ်သွားပြီး တစ်ယောက် ဝင်လေ ထွက်လေကို တစ်ယောက် ရှူရှိုက်မိတော့သည်။
အမျိုးသမီးကြီး တင်းနေမှန်းသိတော့ ဂျော်နီ့ လက်က ပိုတင်းကြပ်သွားသလို နို့နှစ်လုံးကို အပီညှစ်နယ်ကိုင်ပြီး အောက်မှ သူ့လီးငပဲတုတ်တုတ်ကြီးကလည်း သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကြားထဲကို ပိုမိုမာတောင်ကာ စိုက်နစ်တိုးဝင်လာသလိုပင်။ သူ့လီးက ကျော်မိုးအောင်ထက်တော့ မလျော့လို့ မချိုရီ စိတ်ထဲကနေ တွက်ဆလိုက်မိပါသည်။
“အင်း ယုံပြီလား အသေအချာဖိကြည့် လတ်လတ်ဆတ် မာနေတုန်းပဲ ဟင့်ဟင့်….. ဒီဖက်က အသားတု အစစ်ကကျတော့ မနက်ဖြန်အတွက် ကြိုဝယ်ထားတဲ့ အမဲပေါင်သားတွေပါ ကြည့်ကြည့်မလား ”
“ဟားးး မိုက်တယ် … ဟိုကောင်ကြီး အားပိုရှိရင် ဒုက္ခ … ပြစမ်းပါဦး အသားတွေက ရဲတွတ်နေတာပဲ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးတွေ… ဟဲဟဲ ”
“ဘာ ဟဲဟဲလဲ… ယောက်ျားပဲ အားရှိတော့ ကောင်းတာပေါ့ ….. အလုပ်လုပ်နိုင်တယ် ”
“အလုပ်စုံလား အစ်မချိုရီ ရဲ့ ”
“အင်း ဟင်းဟင်း….. သွား သူဘာထင်နေလို့လဲ မလွယ်ဘူးနော် ”
“အို ရိုးရိုးပြောတာပါ ဆန်းဆန်း မတွေးပါနဲ့ ဟဲဟဲ ”
စကားစရှာ ပြောဆိုနေရာက မထင်မှတ်ဘဲ အလုပ်ဖြစ်မှန်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျော်နီ အမဲသားတွေ စမ်းကိုင်ကြည့်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း အနောက်ကနေ လျှိုနှိုက်ပြီး မဖွယ်မရာ နေရာအချို့ကိုပါ လိုက်လံထိတွေ့ စမ်းသပ်လာသည်။ တစ်နည်း အကဲစမ်းလာသည်ဟု ဆိုရမည်။
ဒေါ်ချိုရီကို အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ရစရာမရှိအောင် ကိုင်သည်။ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်မွှာရော ပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်ကိုရော နှိုက်ကိုင်ပွတ်ဆွ၍ အကြိုအကြားမကျန် လိုက်လံပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ ဖျင်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထောင်ထလာပြီး ဏှာစိတ်တွေ ထလာခဲ့ရလေသည်။ ထောက်ထားသောလီးကို မချိုရီ လက်နောက်ပြန်စမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။
“အ”ကနဲ လေသံတိုးတိုးလေး သူ့ဆီက ထွက်လာတာ ကြားရသည်။ မချိုရီလည်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည် စစ်ကနဲ စိမ့်ထွက်သွားမိသလိုပင်။ သူမတို့နှစ်ယောက် အပရိက အထိအတွေ့ အရသာခံနေတာ သိသိနှင့်ပင် ကျော်မိုးအောင် သောက်ချင်စိတ်ကို ထိန်းမရ။ စိတ်မရှည်နိုင်တော့။
“လုပ်ပါ ကြာတယ် ရေခဲစောင့်နေတာ….. ပြီးမှ ကိုယ့်ဖာသာ ဆက်ကြ ဟုတ်လား ”
“အံမယ် ငါက ဘာတွေများ လုပ်နေတယ် မှတ်လို့လဲ”
“သိဘူးလေ ဟဲဟဲ ”
နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ရှိန်သတ်ပြီး ဒေါ်ချိုရီ ထမီပြင်ဝတ်ကာ အရက်ဝိုင်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ မကြာမီ အေးအေးစိုးလည်း အပြင်ကနေ ပြန်လာကာ ပါဆယ်ဆွဲလာသော အရက်ပုလင်းနှင့် စားစရာအမြည်းထုပ်တွေ အရက်ဝိုင်းမှာ လာချပေးလိုက်သည်။
“ငါးကင်ရယ် အသည်းကြော်နဲ့ ကြက်ခြေထောက်သုတ်…. အမေနဲ့ စိုးနဲ့ စားဖို့ ဝယ်လာတယ် ”
“အတော်ပဲ ဒီယူလာခဲ့ ညည်းပါလာထိုင် ”
“တကယ်နော် ကိုကျော် ”
အေးအေးစိုး ယောက်ျားဖြစ်သူကို မေးလိုက်တော့ ကျော်မိုးအောင် သူမကို ခေါင်းညိတ်ခေါ်လိုက်သည်။
“လာစမ်းပါ ဒီည အားလုံး အကွဲအပြဲပေါ့ မနက် အလုပ်နားရမယ့်ဥစ္စာ…. ဟိုကောင် မပြန်နိုင်ရင် အိပ်ခိုင်းလိုက်မယ်….. မူးမူးနဲ့ အကုန် လျှောက်တိုက်မိလိမ့်မယ် ”
“စိုး အင်္ကျီ လဲလိုက်ဦးမယ် ”
အေးအေးစိုး အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး အိမ်နေညအိပ်အဝတ်အစားတစ်စုံ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အပြင်လူ သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက် ရှိနေပေမယ့် သူမဝတ်လာသည်က ခါတိုင်းညဖက်ဝတ်နေကျဖြစ်သော ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသည့် ညအိပ်ဂါဝန်ပါးလေး တစ်ထည်သာ ဖြစ်သည်။ အတွင်းမှာ ဘာအခုအခံမှ မပါ၍ ဆက်စီကျကျ ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိလေသည်။
အတန်ငယ် အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ ကျော်မိုးအောင် မျက်စိထဲမှာ မယားချောလေးအားကြည့်ရင်း သူမနှင့်အတူ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်တွေ အတော်ကလေး ပြင်းပြလာမိသည်။ သဝန်တိုတတ်သူ မဟုတ်၍ မယားချောလေး၏ ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေသော ပင်ကိုယ်အလှကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံကြည့်နေကာ မြူတစ်မှုန်စာမျှပင် အပြစ်မြင်ခြင်းလည်း မရှိပါချေ။
အေးအေးစိုးက ကျော်မိုးအောင်နှင့် ဂျော်နီ အကြားကို ဝင်ရောက် ထိုင်လိုက်၍ အမေလုပ်သူက တစ်ဖက်သို့ အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ဂျော်နီရဲ့ တစ်ဖက်မှာ ကပ်ထိုင်သည်။ ပေါင်ချင်းထပ်မိနေပြီး တစ်ဖက်မှာတော့ သူမနှင့် ကျော်မိုးအောင်အကြားမှာ တီဗွီစင်တစ်ခု ခြားနေပေသည်။
သူတို့လေးယောက် အဖွဲ့ကျပြီး စကားတပြောပြောနှင့် သောက်စားရင်း ည ၁၁ နာရီအထိ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်း မသိကြချေ။ ကျော်မိုးအောင်လည်း ခေါင်းစိုက်နေပြီ။
“ကိုကျော် တအားမူးနေလား….. ဒီတစ်ခွက်သောက်ပြီး ခဏနားရအောင်လေ ”
“ကောင်းတယ် အခန်းထဲမှာ သွားနားမယ် ”
“ဟင်း သိပါတယ်နော် ဒီက သူမူးပြီဆိုတာနဲ့ … ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
“ဟဲဟဲ ငါ့မယားလေး ငါ သတိရလို့ပါကွာ ”
“ကဲပါ သောက်…. ဒီက ခဏလှဲချင်နေပြီ ”
“လှဲလေ ပေါင်မှာအိပ် ရတယ် ”
အေးအေးစိုး လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေးတင်၍ လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဂျော်နီ့ကို မထိမိအောင်ဆိုပြီး သူမဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဒူးတစ်ဖက်ထောင် တစ်ဖက်ချ ပုံစံ လုပ်လိုက်ပါသည်။ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ဂါဝန်စကလေး လျှောကျသွားပြီး ဂျော်နီရော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ချိုရီပါ သူမ၏ ပေါင်ကြားမှ အောက်စလွတ်၍ လပ်ဟာသွားသော အသားဝါဝါဝင်းကလေးကို တွေ့လိုက်မိကြသည်။
ဖောင်းမို့ ကြွရွလျက်ရှိသော သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် မုန့်ပေါင်းကြီး တစ်ပြင်လုံး ဂျော်နီတို့နှစ်ယောက် ရှိရာဖက်ကို လှည့်ကာ ဖြဲပြထားသလို ဖြစ်နေပေတော့သည်။ အင်္ဂါဇပ် အကွဲကြောင်းကလေးကမူ အရည်အနည်းငယ် စွတ်စိုလို့နေကာ အပေါက်ဝကလေး မဟတဟ အနေအထားမျိုး ရှိနေတာကို တွေ့ရလေသည်။
ကျော်မိုးအောင် သူ့အရက်ခွက်ကို အပြည့်ထည့်ပြီး တစိမ့်စိမ့် မျှင်းသောက်နေစဉ်မှာပင် ဂျော်နီ သူမစောက်ပတ်ကို ကြည့်၍ အရသာခံရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က မချိုရီ ပေါင်ကြားဆီ နှိုက်ကိုင်လို့နေပါသည်။ မချိုရီလည်း အလိုတူအလိုပါပင် ဂျော်နီ၏ စောက်ဖုတ်ကိုင်နေသော လက်ကို သူမပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ဖျစ်ညှပ်ထားလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားကို လက်တစ်ဖက် လျှိုဝင်ကာ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးနှင့် မသိမသာ ထိကိုင် စမ်းသပ်၍ အသာဖွဖွ ပွတ်သီးပွတ်သပ် ဆွနှိုးပေးနေပေသည်။
ကျော်မိုးအောင် မူးနေပေမယ့် ဒါကိုသိသည်။ သိလို့လည်း အချိန်ဆွဲ၍ တမင်တကာ လွှတ်ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာကြဟန်တူသည်။ ဒေါ်ချိုရီကိုယ်လေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်၍ သွားသလို သူမလက်တစ်ဖက်က အရက်ခွက်ကို ဟန်ပါပါကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် ဂျော်နီ့လီးအား တလှုပ်လှုပ်တရွရွ အထက်အောက် လျှောတိုက်ပြီး စတင် ဂွင်းထုပေးနေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ကျော်မိုးအောင်လည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး တင်းသထက် တင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။
“ကဲ ထ စိုးစိုး အခန်းထဲ ခဏဝင်မယ် ”
“အင်း အင်း စိုး တစ်မှေးတောင် မှေးလိုက်ချင်ပြီ ”
အေးအေးစိုး သူ့ပေါင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထပြီး ဂျော်နီ့ မျက်လုံးအိမ်တည့်တည့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂျော်နီ စူးစိုက်ကြည့်နေသော သူမပေါင်ကြားအတွင်းရှိ ဖုဖောင်းကြွရွနေသာ သူမ၏ စောက်ပတ်အလှမှာ မျက်စိပသာဒရှိစွာဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက် မြင်ကွင်းရှေ့မှာ ထင်သာမြင်သာ ပေါ်ထွန်းလျက်ရှိသည်ကို သူမအနေနှင့် သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ အမေလုပ်သူကလည်း သမီးအကြောင်း အသိဖြစ်၍ သူမအောက်စလွတ်နေတာကို ဘာမှဝင်ပြောမနေဘဲ မသိဟန်ပြုကာ ဣန္ဒြေမပျက်နေလေသည်။
ဂျော်နီ ရာဂဇော မကြွကြွအောင်ဆိုပြီး တမင်တကာ စိတ်ဆွသည့်အနေနှင့် အေးအေးစိုးက သူမအောက်စကို လွှတ်ပြထားခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။ အေးအေးစိုးနှင့် ကျော်မိုးအောင်တို့ လင်မယား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ရောက်သွားသည်ကို သူတို့နှစ်ယောက် မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ကြည့်နေပြီး ဂျော်နီ မချိုရီဖက်ကိုလှည့်ကာ …
“ကဲ အစ်မ ဒီတစ်ခွက် သောက်လိုက်ဦး ချီးယာ့စ်”
ပြောပြီး ဖန်ခွက်နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လိုက်ရာက နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မော့ချလိုက်သည်။ အမြည်းလုပ်ထားသည့် အမဲနှပ်တစ်ဖတ်ကို မချိုရီ နှုတ်ခမ်းဆီ တယုတယ ခွံ့ကျွေးလိုက်ကာ ဂျော်နီက …
“အစ်မ အိမ်သာဘယ်မှာလဲ ဆီးသွားချင်လွန်းလို့ တင်းနေပြီ ဝိတ်နည်းနည်း လျှော့ချင်တယ် ”
“လာလေ အစ်မ လိုက်ပြပေးမယ် ”
အိမ်နောက်ဖက် လျှောက်ဝင်လာခဲ့ရာ အေးအေးစိုးတို့ အခန်းရှေ့ အရောက်မှာ အသံဗလံတွေကို စတင်ကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။ ပုလွေဘာဂျာ ဒါမှမဟုတ် အေးအေးစိုး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးပေးနေတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ နှစ်ယောက်သား မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ခပ်တည်တည် ဆက်လျှောက်လာကြကာ ဒေါ်ချိုရီက အိမ်သာကို ညွှန်ပြလိုက်တော့ ဂျော်နီလည်း အထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။
ဂျော်နီ အပေါ့သွားပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာရာ မချိုရီ မီးဖိုခန်းထဲမှာ မယောင်မလည်နှင့် ရပ်လျက် ရှိနေတာ တွေ့ရတော့ သူမအနောက်ကနေ သွားရောက် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး …
“မမရော အထဲသွားချင်သွားလေ ”
“ဟင့်အင်း မသွားပါဘူး … မင်းကို စောင့်နေတာ ”
မချိုရီ သူ့ဖက်လှည့်လာသည်။ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှပင် ပြောဆိုနေတော့ဘဲ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဂျော်နီ့လည်ဂုတ်ကို သိုင်းယှက်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကိုဖိနှိမ့် ဆွဲချလိုက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် ပွေ့ဖက်ကာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးတွဲတွဲကလေး နှစ်လွှာတို့ဖြင့် ဂျော်နီ့နှုတ်ခမ်းများကို လာရောက်ထိတွေ့ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ဂျော်နီကလည်း အားကျမခံပင် သူမကို တုံ့ပြန်အနမ်းပေးသည်။ မချိုရီ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေတော့ပေ။
သူမအနေနှင့် ဂျော်နီနှင့် အထိအတွေ့မှာ သာယာနေပြီး နှစ်ယောက်သား ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် အတန်ကြာအောင် အတွေ့ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြသည်။ သူမအနေနှင့် ဂျော်နီ့ကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး တစ်ခုပဲ တောင်းဆိုသည်။
“မောင်လေး ”
“ပြောလေ မမ ”
“မင်း ဒီအကြောင်း နှုတ်လုံရမယ်နော် ”
“စိတ်ချ မမရယ် ကျွန်တော် အသေအချာ ကတိပေးပါတယ် ”
“အစ်မတို့ လက်ရှိအနေအထားကို မင်းလည်း သိတဲ့ မြင်တဲ့ အတိုင်းပဲလေ…. တခြားလူကို နားမလည်ရင်နေ…. မင်းသူငယ်ချင်းကိုတော့ နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ် နားလည်ပေးဖို့လိုတယ်….. တကယ်လည်း အားနာသင့်ပါတယ်…. အမှန်ပြောရရင် အစ်မတို့ သားအမိကို သူပိုင်တယ်လေ ”
“ကျွန်တော် နားလည်ပြီးသားပါ မမရယ်…. မမကိုမြင်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လွန်းလို့ အတူတူ ပျော်ချင်လွန်းလို့သာ ခုလို … ”
“ဟိုး ရပြီ တော်ပါတော့ ငါ့မောင်ရယ်…. အပြင်လူ တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်မပြောရင်ဘဲ အစ်မ ကျေနပ်ပါပြီ….. ကဲ သူပြန်ထွက်မလာခင်လေး မင်း မမကို သဘောရှိပဲ … မင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ မမကိုပြော ”
မချိုရီ၏ စကားအဆုံးမှာ ဂျော်နီ သူမခါးလေးကို ရုတ်တရက် ပွေ့ချီပြီး အခန်းထောင့် တစ်နေရာဆီ ဦးတည် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ချေပြီ။ နှစ်ယောက်သား မွတ်သိပ်သော အနမ်းများဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေကြရာက လက်များက လျှို့ဝှက်ရာ ကိုယ်အင်္ဂါ အထက်အောက် ရပ်ဝန်းများဆီကို မကြာခဏ ရောက်ရှိ ပွတ်သပ်ပေးလာကြသည်။ သွေးတွေ ဆူဝေလာကြသည့်အလျောက် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ကြပြီ။