ဟိုင်း! ကျွန်မ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ခန်းလေးတစ်ခန်း ငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေ အများကြီးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် လူပျိုစစ်စစ်လေး တစ်ယောက်နဲ့တော့ ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကူးတွေ တော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။
ကျမဆိုလိုတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့လုံးဝ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကို ဆိုလိုတာပါ ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် မနမ်းဖူးသေးတဲ့ လူပျိုလေးမျိုးပေါ့။
တစ်နေ့ ကျမအန်တီတို့အိမ်ကို အလည်သွားမိတဲ့ နေ့တစ်နေ့ပေါ့ ။ ကျမရဲ့ အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ်လာမယ့် နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လာတော့မယ့် နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မမှားပါဘူး ။ အန်တီတို့အိမ်မှာ အရင်က တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတယ်လေ ။ သူ့နာမည်က ထွန်းထွန်း တဲ့။ အန်တီတို့နဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်ဆိုပါတော့ ။ အသက်က ၁၉ နှစ် ပဲရှိသေးပြီး အန်တီတို့အိမ်မှာနေပြီး ကျောင်းလာတက်တာ ။
အချိန်တိုင်း ကျမ သူနဲ့နီးစပ်ဖို့ အကြံထုတ်ရပါတော့တယ် ။ ၁၉ နှစ်သာ ပြောတာရှင့် ။ ထွားလိုက်တဲ့ ကိုယ်လုံး။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ပျော့ခွေသွားအောင် လုပ်ပစ်နိုင်တဲ့ အချိုးအစား ။ များသောအားဖြင့် သူတို့အရွယ် ယောကျာ်းလေး တော်တော်များများက ပျော့တိပျော့ဖတ်ကလေးတွေလေ ။ အလှပဲပြင်နေကြတာ များတယ် ။
ထွန်းထွန်း ကျတော့ အားကစားလိုက်စားလို့ ထင်ပါရဲ့ ။ လက်မောင်းအိုးတွေကလည်း ထွားထွား ၊ ရင်အုပ်က ကျယ်ကျယ်နဲ့ ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကတောင် သူ့ရဲ့တင်ပါးဆုံကြွက်သား အစိုင်အခဲတွေကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ ။ ရှေ့ပိုင်းကနေကြည့်ရင် သူ့ရဲ့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ အချောင်းကြီးကို အမြှောင်းလိုက်ကို မြင်ရတာ ။ အသားက လတ်လတ် ၊ ဆံပင်နက်နက် ၊ မျက်လုံးနက်နက်တွေနဲ့ ။ အို… ရင်ခုန်ချင်စရာပါပဲရှင်ရယ် ။
မရှက်တမ်း ဝန်ခံရရင်တော့ သူ့ကို စတွေ့လိုက်ကတည်းက ကျမရဲ့ စိတ်တွေဟာ မရိုးမရွ ဖြစ်လာမိတော့တာ ။ ပြီးတော့ ကျမသာ သူနဲ့ရွယ်တူဆိုရင် သူ့ကို ပိုဆွဲဆောင်နိုင်လိမ့်မယ်ထင်မိပါတယ် ။ တခါတရံ သူ့ရဲ့ဘောင်းဘီရှေ့က အထင်းသားပေါ်နေတဲ့ အမြှောင်းရာကြီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကို မနည်းကြီး ထိန်းထားနေရတော့တယ် ။
သူနဲ့ လှေကားအတက်အဆင်းမှာ ၂ ခါလောက် ဆုံဖြစ်တော့ သူ့ကို ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေ မသိမသာ လှစ်ဟပြလိုက်မိပါတယ် ။ ကျမရဲ့ ၃၄ လက်မ နီးနီးရှိတဲ့ ရင်သားတွေကို ပိုပေါ်အောင် တီရှပ်ကို ကြပ်ကြပ်လေးဝတ်ပြီး အသားကပ်ဘောင်းဘီ တင်းတင်းလေးကို ဝတ်ပြီး သူ့ကို သိသိသာသာကြီး မြူဆွယ်သလို လုပ်မိရော ။
ထမင်းစားပွဲမှာ အန်တီတို့နဲ့ တူတူထိုင်ဖြစ်ကြတော့ သူ့ကို ကျမရဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းနံပါတ် ပေးထားပြီး အကူအညီလိုရင် ဆက်ဖို့ ပေးလိုက်မိပါတယ် ။ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် ဘာအကူအညီလိုလို တောင်းဖို့လည်း ပြောရတာပေါ့ ။ ဟန်ပြအနေနဲ့ ကျမကလည်း သူ့မိဘတွေရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ပြန်ယူထားလိုက်တာပေါ့ ။
သူရောက်ပြီး တစ်လလောက်အကြာ ကျမအခန်းမှာ နေ့လည်စာ လာစားဆိုပြီး ထွန်းထွန်းကို လာမယ့်တနင်္ဂနွေ အိမ်ကိုလာခဲ့ဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။ ဘယ်လိုလာရင် ရောက်တယ် ဆိုတာကိုလည်း သေချာပြောပြလိုက်တယ် ။
တနင်္ဂနွေနေ့ မနက် ၁၁ နာရီခွဲလောက်မှာ ကိုယ်တော်ချောက ကျမအခန်းကိ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ချလာပါလေရော ။ ကျမက အခန်းသန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတုန်းပဲရှိသေးတာ ။ အခန်းဖော် သူငယ်ချင်းကလည်း မနက် ၈ နာရီလောက်ကတည်းက ထွက်သွားလိုက်တာ အခုထိ ပြန်မရောက်သေးဘူး ။
ကျမလည်း အိမ်နေရင်းဆိုတော့ ညဝတ်အင်္ကျီလေးပဲ ဝတ်ထားမိတယ်ရှင့် ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဖြစ်အောင်ဆိုပြီး အောက်ခံလည်း ဘာမှဝတ်မထားမိဘူးလေ ။ အင်္ကျီက ပါးတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ နို့တွေ ကို အတိုင်းသားမြင်ရပေမယ့်လည်း အောက်ပိုင်းက အမွှေးစုစုလေးကိုတော့ ကြည့်တတ်တဲ့ မျက်စိမျိုးနဲ့မှ မြင်ရလောက်မှာပါ ။
ကျမလည်း ထွန်းထွန်းကို ဆိုဖာပေါ်မှာ အဆင်ပြေသလိုသာ ကြည့်ထိုင်ဖို့ပြောရင်း နေရာပေးလိုက်ပါတယ် ။ အဲဒီနောက်
“ထွန်းထွန်းရေ ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ရေသန့်ဘူးရှိတယ် ။ juice သောက်မလားဟင် ။ သောက်မယ်ဆို မမအတွက်ကော ၂ ခွက်စာ ဖျော်ပေးပါလား ၊ မမ လက်မအားလို့ “
“ဟုတ်ကဲ့ မမ ”
ထွန်းထွန်း ဖျော်လာတဲ့ juice ခွက်ကို လှမ်းယူရင်း သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ။ ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေ ပြောနေတုန်း သူခနခန ကျမရဲ့ နို့တွေကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာ သတိထားမိလိုက်ပါတယ် ။ ၁၅ မိနစ်လောက် စကားပြောကြပြီး ထွန်းထွန်းကို
“ဒီနေ့လည်စာ ဘာဟင်းနဲ့စားချင်လဲ ဟင်”
လို့ မေးလိုက်တော့
“ဟင့်အင်း ရတယ်မမ ဘာနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် စားတတ်ပါတယ်”
လို့ ညင်သာစွာ သူက ပြန်ဖြေတယ် ။ ကျမလည်း သူ့ကို သက်သာသလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေဖို့ပြောရင်း မီးဖိုချောင်ထဲကို နေ့လည်စာချက်ဖို့ ဝင်လိုက်ပါတယ် ။
“ထွန်းထွန်း မမကို လုပ်ကူပါလား ”
လို့ ကျမ ဖိတ်ခေါ်လိုက်တော့ သူလည်း မီးဖိုချောင်က ချက်ပြုတ်နေတဲ့ ကျမနား ရောက်လာပါရော ။ စကားတွေ ဟိုပြောဒီပြော ပြောကြရင်း သူ့မှာ ရည်းစားရှိမရှိ အစ်ကြည့်တော့ တစ်ခါမှ ရည်းစားမထားဖူးဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရပါတော့တယ် ။ ကျမကလည်း
“ယောကျာ်းလေးတွေက ဒီလိုပဲ ညာပြောတတ်ကြတာပဲ”
လို့ ပြောတဲ့အခါ သူက
“ မညာပါဘူး မမရယ်။ ကျွန်တော် စိတ်ကိုမဝင်စားလို့ပါ ”
တဲ့။ ကျမလည်း စိတ်ထဲက ကျိတ်ပြီး ပျော်မိတာပေါ့။
“မမက ဒီမှာ တစ်ယောက်ထဲ နေတာလားဟင် ”
“မဟုတ်ဘူး မောင်လေးရဲ့။ မမသူငယ်ချင်း cindy နဲ့နေတာ ၊ သူက သူ့ရုံးမှာ ဒီနေ့အချိန်ပို ရှိလို့ဆိုပြီး မနက်စောစောကတည်းက ထွက်သွားလို့ မင်းမတွေ့လိုက်တာ ”
ဒီလိုပြောနေရင်း ကျမလည်း သူ့ကို ကျောပေးလျက် အနေအထားကနေ သူ့ဘောင်းဘီရဲ ဂွကြားထဲကို မသိမသာ ခိုးကြည့်မိတယ် ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ တင်သားတွေကို တမင်လှုပ်ရင်း သူ့ရှေ့ကနေ ထွက်လာမိပါတယ် ။
“ဗိုက်ဆာနေပြီလား”
လို့ မေးတော့
“ရပါတယ် မမ”
တဲ့ ။ ကျမလည်း
“တီဗီကြည့်ချင်ကြည်လေ မောင်လေး။ မမ အိပ်ခန်းထဲမှာ တီဗီက။ ကိုယ့်အိမ်မှာနေသလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာနေ ၊ စာအုပ်ဖတ်ချင်လည်း ယူဖတ် ”
လို့ပြောရင်း သူ့ကို ကျမအိပ်ခန်းထဲက တီဗီဖွင့်ပေးပြီး ချက်ပြုတ်နေတာ လက်စသတ်ဖို့ မီးဖိုချောင်ဖက် ပြန်ဝင်လိုက်တယ် ။ ကျမ ချက်ပြုတ်ပြီးလို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ panth house မဂ္ဂဇင်းနဲ့ ကိုယ်တောချောက ငြိမ်နေလိုက်တာ။ ကျမလည်း သူ့ဘောင်းဘီခွကြားကို မသိမသာ အကဲခတ်ကြည့်တော့ ဖောင်းနေပြီလေ ။
ကျမကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်ရင်ပဲ စာအုပ်ကို ဖွက်လိုက်ပြီး ရှက်သွားတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ကျမကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ် ။ တော်သေးလို့ပေါ့ မနေ့ညက cindy နဲ့ ကျမ ဟိုကားတစ်ကား ကြည့်ထားတာ dvd player ထဲက မထုတ်ရသေးတာ သူ ဖွင့်မကြည့်မိပေလို့ပဲ ။ ကျမလည်း ထွန်းထွန်းကို
“ဘာဖြစ်သွားတာလဲ ၊ မဂ္ဂဇင်းဖတ်လို့ မကောင်းလို့လား ”
လို့ ဒဲ့ပဲ မေးချလိုက်ပါတယ် ။ သူကလည်း
“ဒီလိုစာအုပ်တွေ အဆောင်မှာနေတုန်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီမှာ အများကြီးပဲ ”
လို့ ပြန်ဖြေတယ်လေ။
“မိန်းကလေးနဲ့ရော အဲဒီစာအုပ်ထဲကလိုတွေ လုပ်ဖူးလား ”
လို့ ကျမက မေးတော့
“ဟင့်အင်း မမ ”
တဲ့ ။ ကျမလည်း သူ့ကို စချင်တာနဲ့ အဲဒီပုံထဲကလို ကောင်မလေးတစ်ယောက် အခု မမရဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာတွေ့ရင် ထွန်းထွန်း ဘာလုပ်မလဲလို့ မေးလိုက်တော့ မျက်နှာတွေ ရဲတက်လာလိုက်တာ ။ နောက်ဆုံး ကျမလည်း မနေနိုင်တော့တာနဲ့
“ အပြင်မှာ အဲဒီထဲကလို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မမြင်ဖူးချင်ဘူးလား ”
လို့ မေးလဲမေး ၊ တပြိုင်တည်း ကျမရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကို သူ့ရှေ့မှာ ချွတ်ချလိုက်ပါတော့တယ်ရှင် ။ ထွန်းထွန်းလည်း မင်သက်မိနေပြီး ကျမရဲ့ ထောင်စပြုနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စိုက်ကြည့်နေပါတော့တယ် ။ ထွန်းထွန်း တံတွေမျိုချလိုက်သံကို အတိုင်းသား ကြားလိုက်ရပါတယ်ရှင် ။ ကျမလည်း
“ကြည့်လို့ကောင်းရဲ့လား.. မမ လှလားဟင်”
ဆိုပြီး မေးလိုက်မိတယ် ။ ထွန်းထွန်းက ခေါင်းကြီးကို အတင်းငုံ့ထားပြီး ခုထိ ရှက်နေသလိုပါပဲ ။ သူ ပြန်မဖြေခင်မှာပဲ ကျမရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မြွှာကို သူ့ရှေ့မှာ ပိုမြင်သာအောင် ခါးလေးရှေ့နည်းနည်း ပိုညွှတ်လိုက်ပါတယ် ။ ကျမရဲ့စိတ်တွေ ထကြွလို့နေပါပြီ ။ အတွေးထဲမှာတော့ ထွန်းထွန်းဝတ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီကို ဘယ်လိုချွတ်ရမလဲ ဆိုတာပဲ စဉ်းစားနေမိပါတယ် ။
တစ်ခါမှ မိန်းမ မလိုးဖူးသေးတဲ့ လူပျိုရိုင်းလေး ရင်တွေ အတိုင်းသား ခုန်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ကျမရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုပိုပြီး ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်လာပါတော့တယ်ရှင် ။ ကျမ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး ကျမရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ နို့တစ်ဖက်အပေါ်ကို တင်ပေးရင်း သူ့လက်ကို ကျမရဲ့ လက်နဲ့ဖိပေးလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့လက်တွေဟာ ကျမရဲ့နို့ကိုထိမိတယ်ဆိုရင်ပဲ ဓာတ်လိုက်သလို တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးး ချက်ချင်းပြန်ရုပ်သွားပါတယ်ရှင် ။
“ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင် ၊ မကိုင်ရဲလို့လား ”