လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကို လှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုန်းလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုန်းလက်လေးတွေကို တံမြက်စီးတန်သပ်နေရာကနေ ကျမကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ကျမရေချိုးနေတဲ့နေရာနဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကြားမှာ ပန်းခြုံလေးများရှိကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လည်း ပေ (၂၀) နီးပါးလောက် ဝေးလေတော့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေချိုးနေတဲ့ ကျမက မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နေရပေမယ့် သူကတော့ ကျမ သူ့ကို တွေ့နေရတယ်ဆိုတာ သိပုံမရပါဘူး။ သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူက ကျမကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ကြည့်နေတယ်ဆိုတာလည်း ကျမက သိလိုက်ရရော ကျမဟာ လက်ထဲက ရေခွက်ကို ရေစည်ထဲချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီတပတ်နွမ်းပါးပါးလေးကို အသာဖြန့်ပြီး ခပ်လျှော့လျှော့လေး ပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ရေဖလားကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ရေတွေ တဝုန်းဝုန်းနဲ့ အမြန်ပဲ လောင်းချိုးလိုက်ပါတယ်။
ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးမှာ ရေတွေ ရွှဲနစ်၍ သွားရပါပြီ။ ဒီအခါမှာတော့ ကျမဟာ လက်ထဲက ရေခွက်ကို ချလိုက်ပြန်ပြီး သူရှိတဲ့ဘက်ကို ကျောပေးလိုက်ရာက ကျမဟာကုန်းပြီး ကျမရဲ့ခြေဖမိုးလေးတွေကို ခဏကြာတဲ့အထိ ချေးတွန်းနေလိုက်ပါတယ်။ ခဏမျှကြာသွားတဲ့အခါကြတော့မှ ကျမဟာ ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်ပြီး သူရှိရာဘက်ကို လှည့်လိုက်ရာက ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ခပ်ကားကား ပြုလုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီအောက်နားစလေးကို ဒူးဆစ်အထိ လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျမရဲ့ ဖြူဖွေးပြီးနေတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေဟာ ထွက်ပေါ်၍လာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ အသာငုံ့ပြီး ချေးတွန်းပါတယ်။ တခါ ကျမရဲ့ထဘီအောက်နားစလေးကို ဆက်ပြီးတော့ အပေါ်ကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ တုတ်တစ်၍ ဖွေးနေသော ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကျမရဲ့ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ချေးတွန်းပေးနေပါတယ်။
ဒီလိုလုပ်နေရာကနေ ကျမက သူရှိတဲ့ဆီကို မျက်လုံးလေး အသာဝန့်ပြီး အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူက လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ ဓားပါးလေးကိုရော အုန်းလက်လေးတွေကိုပါ ချထားပြီး ကျမကို သပ်သပ်ကြီး ထိုင်ကြည့်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျမက သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ရေတွေ တကိုယ်လုံးရွှဲစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်ထားရာက မတ်တပ်ရပ်ရက်ကနေ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာကားကာ ထဘီအောက်နားစကိုလည်း ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်ထားတော့ မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းထိပင်မြင်နေရမလား မပြောတတ်ပါဘူးရှင်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီလေးရဲ့ ဂျိုင်းကြား အောက်ဖက်နားမှာ ညှပ်ထားတဲ့ အထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ထဘီလေးကို အောက်ကို လျှောချလိုက်ပါတယ်။
ကျမရဲ့ ဆူဖြိုးမို့မောက်နေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ အကုန်လုံးနီးပါး ပေါ်ထွက်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်ခါနီးဆဲဆဲလောက်မှာတော့ ထဘီလေးကို ဆက်၍ဆွဲမချတော့ဘဲ ရပ်လိုက်ကာ လက်လေးတစ်ဖက်နဲ့ ထဘီလေးကို ရင်ဘတ်မှာ အသာဖိလို့ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်ဘတ်ရင်ညွန့်လေးတွေကို ပွတ်ပေး၍ ချေးတွန်းနေပါတယ်။
ခဏကြာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမနားကို လူတစ်ယောက် လာရပ်သလိုရှိတာကြောင့် ကျမက ခေါင်းငဲ့ကာကြည့်လိုက်တော့ သူလေ…. မောင်တိုးပေါ့ ကျမရဲ့ ဘေးတစောင်းနားလေး ငါးပေကွာတဲ့နေရာကနေ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကြည့်နေတယ်လေ။ ကျမလည့်ကြည့်တာာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူက….
“ မမ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လိုက်သလားလို့….”
ဆိုပြီး ယောင်ဝါးဝါးနဲ့ မေးလာပါတယ်။ ကျမရဲ့စိတ်ထဲက ဒင်းလေးလည်း မခေပါလားလို့တွေးပြီး မင်းကို မမ ပါးစပ်က ခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး… မင်း မမနားရောက်လာအောင် အမူအရာတွေလုပ်ပြပြီး ခေါ်လိုက်တာပါလို့ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ဖျားကတော့ ထွက်မလာပါဘူး။ တကယ် နှုတ်ဖျားက ထွက်လာတာကတော့…. သူ့ရဲ့အမေးစကားလည်းဆုံးရော ကျမက သူ့ကို ယဲ့ယဲ့လေးတစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်ပြီး….
“ အေး… လာ… ကျောကုန်းကို ချေးတွန်းပေးစမ်းကွာ….”
လို့ပြောပြီး သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှည့်ပေးလိုက်ရင်ပဲ မောင်တိုးဟာ ကျမရှိရာကို လှမ်းပြီး တိုးကပ်လာပါတယ်။ ကျမကလည်း ကျမရဲ့ထဘီလေးကို ခါးနားထိ လျှော့ချပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖြူဖွေးညက်ညောကာ ပြည့်တင်းနေတဲ့ ကျောသားလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အခါမှာ သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်သို့ ဖိကပ်၍လာကာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ အေးကနဲ ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။
သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်းကြီးတွေဟာ ကျမရဲ့ကျောပြင်နုနုလေးပေါ်ဝယ် ချေးတွန်းပေးနေတဲ့ပုံမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကျောပြင်လေးကို အလျားလိုက် စုန်ချီဆန်ချီနဲ့ ဖွဖွလေး တရွရွနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကာ တကိုယ်လုံးရေတွေ ရွှဲနေတဲ့ကြားက ထူထူပူပူဖြစ်၍လာရပါတယ်။ သူ့လက်ဖဝါးတွေဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်မှာ ဖွဖွလေးတင်ထားရာကနေ ပွတ်ရင်းသပ်ရင်းနဲ့ တဖြေးဖြေး ဖိကပ်လာပြီး ရွရွလေး ပွတ်နေရာကနေ ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလာပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း ကျမရဲ့ကျောပြင်ကို အလျားလိုက် ပွတ်နေရာကနေ ကန့်လန့်ဖြတ် ပွတ်လိုက် ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်းက တချက်တချက်မှာ အပေါ်ဖက်ကိုရောက်လာတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က ကျမရဲ့ဖွေးဖွေးလုံးလုံး ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ မချင့်မရဲနှင့် တချက်တချက်လာပြီး ဆုပ်နေပါသေးတယ်။ ဒီမျှတင်မကပဲ အောက်ကို စုန်ဆင်းသွားတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်း နှစ်ဖက်ဟာ ခါးဆစ်နားရောက်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီအနားစလေးကို အောက်ဖက်သို့ တိုက်ချပြီး သူ့လက်ဖဝါးတွေက ကျမရဲ့ ခါးဆစ်အောက်ဖက်ကိုပင် ဆင်း၍ ဆင်း၍ ရောက်သွားရပါတယ်။
မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေ ကြွလာလို့ မထိန်းနိုင်လို့ပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် အတင့်ရဲလာတာလားတော့ မပြောတတ်ပါ။ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးတွေက အောက်ဖက်ကို စုန်ဆင်းရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီလေးနဲ့ တသားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားစောင်း အိအိကြီးတစ်ဖက်ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်နဲ့ တို့ထိလိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမဖြင့် ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ဇိမ်တွေ့လွန်းတာကြောင့် ကျမရဲ့မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကိုပင် မှိတ်ထားမိပါတယ်။ ဒီလိုနေရင်းကနေ စိတ်တွေဟာ တစထက်တစ ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်လာရတာနဲ့အမျှ ကျမဟာ ကျမကိုယ်ကျမပင် မထင်မှတ်မိဘဲ ကျမရဲ့ခါးကို ရှေ့ဖက်သို့ ညွတ်လိုက်ရာက နည်းနည်းလောက် ကုန်းလိုက်မိပြီး ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီပါးလေးနဲ့ တစ်သားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးကို နည်းနည်းနောက်ကို ပစ်ပေးလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ လှိုက်ကနဲ ဖိုသွားရပါတယ်။
ကျမရဲ့ဖင်ကြီးနောက်ကို တိုးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ရှေ့ဖက်နဲ့ ဖိမိမတတ် ထိကပ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ခပ်တိုတိုဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်အောက်က အသဲအသန်ဖြစ်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို သွားပြီးတိုက်မိတော့တာပါပဲ။ တဆက်ထဲမှာပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို တစ်ချက်နှစ်ချက် အသာလေး လှုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ဖင်သားတွေနဲ့ သူ့ဟာကြီးကို စမ်းကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်။
အို…. နည်းတာကြီး မဟုတ်ပါဘူးရှင်။ မာပြီး တောင်နေလိုက်တာလည်း သန်လိုက် မာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ကျမ ဖင်သားကြီးနဲ့ တိုက်မိတာတောင် တန့်ခံနေသေးတယ်။ ကျမရဲ့ယောကျ်ား အစ်ကိုကြီးစိန်မြင့်ရဲ့လီးနဲ့ကတော့ ကွာလိုက်တာ…..။ အစ်ကိုကြီးက အသက်(၅၀)လောက် ရှိနေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး။ သူသိပ်ပြီး ထန်နေတဲ့ အချိန်မှာတောင် သူ့လီးက ခပ်ငိုက်ငိုက်ရယ်။ ကျမလို အသက်(၂၈)နှစ်သာရှိသေးတဲ့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့လူက ဘယ်အားရကျေနပ်နိုင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ ရခါစ တစ်လလောက်ပဲ၊ နောက်တော့ တစ်ပတ်တစ်ချီတောင် မနည်းလုပ်နေရသေးတယ်။ ဒါနဲ့တောင် သူက နှာထပြီး တဖက်ရွာက တခုလပ်မတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်နေသေးတယ်လို့ ကျမ ကြားကြားနေရတယ်။ တွေးနေမိတဲ့ကျမဟာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်အောက်နှုတ်ခမ်းစပ်နဲ့ စအိုပေါက်လေးကြားမှာ နင့်ကနဲ ခံစားသွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့အသိစိတ်ဟာ မောင်တိုးဆီ ပြန်ပြီးရောက်သွားရပါတယ်။
အလိုရှင်…. မောင်တိုးရယ်လေ….. ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တဖက်တချက်ဆီ ဆွဲကိုင်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်လိုက်ညစ်လိုက် ဆုတ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေရုံမကပဲ သူ့ရဲ့ရှေ့က လုံချည်တွင်းကနေ ငေါထွက်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ပေါက် (၂) ခုကြားနယ်လေးကို အမိအရ ဖိထောက်ထားပါတယ်။ သူ့ဆီကို ကျမ အမှတ်တမဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူ့လီးကြီးထိပ်ဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကို ဆုတ်သွားတဲ့အတွက် ကျမလည်း ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို ရှေ့ဖက်သို့ ပြန်လှည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ…..
“ အင့်…. ”
မောင်တိုးလေ သူ့လီးတန်ကြီးထိပ်နဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကြားကို ခပ်နာနာလေး ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ ရေစိုပြီး တသားထဲကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီလေးဟာ ဖင်သားကြီး (၂)ခုကြားမှာ ချိုင့်ဝင်ပြီး ကပ်နေတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးထိပ်ဟာ မိမိရရပဲ ကျမရဲ့စအိုဝလေးကို တဲ့တဲ့ထိုးဆောင့်မိပါတော့တယ်။ ကျမဟာ အင့်ကနဲဖြစ်သွားရာက မျက်လုံးလေးတွေ ဖြတ်ကနဲမှေးကျသွားရပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် ကျမရဲ့တကိုယ်လုံး ဖြာကနဲဖြစ်သွားရကာ ထဘီစလေးကို လုံးထွေး၍ ရင်ဘတ်တွင်ဖိကပ်ထားသော ကျမရဲ့လက်လေးဟာလည်း ပြုတ်ထွက်သွားရကာ မောင်တိုးက ခပ်နာနာဆောင့်လိုက်တဲ့အတွက် ကျမရဲ့ ခပ်ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကိုငိုက်၍သွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ပေါင်လယ်လောက်သာ အမြင့်ရှိသောရေစည်နှုတ်ခမ်းကို ကျမရဲ့ လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆန့်တန်း၍ မြဲမြံစွာကိုင်ကာ ထောက်လိုက်မိပါတော့တယ်။
မောင်တိုးကလည်း လျင်လိုက်တာလေ။ ကျမရဲ့ရင်ဘတ်မှာဖိထားတဲ့ ထဘီစလေးဖြတ်ကနဲ လွတ်ထွက်ပြုတ်ကျသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူက ကျမရဲ့ထဘီကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲချကာ ချွတ်လိုက်တော့ ရေစိုနေတဲ့ထဘီလေးဟာ ကျမရဲ့ခြေဖျားဆီကို ကွင်းလုံးလုံးပြီး ကျသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး(၂)ခုကြားမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတာကြောင့် သဘာဝအရ အလေ့အကျင့်ရပြီးဖြစ်နေတဲ့ ကျမဟာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပြင်ရပ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို နဲနဲဟပေးလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ခါးကိုလည်း ပိုပြီးညွတ်ကာ တင်ပါးကြီးတွေပေါ်က ဖင်သားကြီးတွေကို လုံးတစ်၍ မြှောက်ကြွပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ လုံချည်ချွတ်ပြီးသား ဖြစ်နေတဲ့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန်ကြီးဟာ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကိုတစ်ရစ်ပြီး စူထွက်လျက် အရည်ကြည်လေးများပင် တစွန်းတစထွက်နေပြီဖြစ်လေသော ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းဝသို့ ထိပ်ဖူးနွေးနွေးကြီး တေ့၍ထောက်လိုက်ပြီး ဖိ၍သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
“ ဗြစ်….. ဗြစ်…. အင့်…. အင်း….. အ…. ဗြစ်…… ဟင်း….. ဟင်း…….”
ကျမရဲ့မျက်နှာလေးဟာ မော့တက်သွားပြီး မျက်လုံးလေးနှစ်လုံး စင်းကျသွားရာမှ မျက်နှာလေးဟာ ခပ်ရှုံ့ရှုံ့လေး ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးတန်ကြီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်သွားအပြီးမှာ ဆက်၍မသွင်းသေးဘဲ ရပ်ထားလိုက်တာကြောင့် ရမက်သွေးတွေ အဆမတန် ထကြွသောင်းကျန်းကာ ဆန္ဒတွေပြင်းပြနေတဲ့ ကျမဟာ…..
“ လုပ်…. လုပ်….. သွင်းလေ….. ဆက်သွင်းလေ….. မောင်တိုး…. လူလည်းကြည့်ဦး…”
ဒီလို ကျမက ကဗျာကသီပြောလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ဟာ ပို၍ဖိကပ်လာကာ တင်းကြပ်စွာ ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုဖိပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
“ ဗြစ်….အိုး…..ဗြစ်….ဖွတ်……အမလေး ”
တအားကို ဖိသွင်းလိုက်တာပဲရှင်။ နှစ်ချက်ထဲနဲ့ တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ လင်ရှိပေမယ့် ကလေးမမွေးသေးဘဲ နပ်မှန်အောင်ပင် ခံမထားရတဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးဟာ အောင့်တက်သွားရပါတယ်။ သူ့လီးတန်ကြီးကတော့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အသိပ် မဆန့်မပြဲဖြင့် တဆုံးဝင်၍သွားခဲ့ရပါပြီ။ နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်ပါ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖိသိပ်နေတဲ့အပြင် ထိပ်ဖူးကြီးကလည်း ရင်ဝကို ပြေးဆောင့်လိုက်သလိုပဲ မာလိုက်တာလည်း မပြောပါနဲ့။ သံချောင်း တစ်ချောင်းလိုပါပဲ။ ယောကျ်ားလီးကြီး စံချိန်မှီမှီနဲ့ ဒီလိုမာတာ ဒီတစ်ခါပဲ တွေ့ဖူးတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီလောက်သန်မာလှတဲ့ လီးချောင်းကြီးမျိုး ဒီတစ်ခါပဲ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သွင်းဖူးတာပါ။ အားရပြီးကျေနပ်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်။
ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်လာကြပါတော့တယ်။ ဒီကြားထဲမှာ မောင်တိုးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ တဆုံးဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတန်ကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ဝနဲ့ သူ့လီးတန်အရင်းတို့ ဖိကပ်ပြီး သူ့ခါးကြီးကို လှုပ်ကာ သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို လှုပ်ကာမြောက်ကာ လုပ်ပေးနေလေတော့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန် မာမာကြောကြောကြီးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အကြပ်ဖြစ်နေတာတောင်မှ စောက်ခေါင်းနုနုလေးတွေကို ပတ်လည်လှည့်ကာ ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်နေတော့ရာ….
“ အ….အ….အီး….ဟင်း…..”
ဟူသော အသံလေးများဖြင့် ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တကုန်းကုန်းနဲ့ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွဖြစ်နေရပါတယ်။
“ မောင်တိုး…… မင်းဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ…. ဟင်း….. အို…. အို…. ဟင်း….. ဟင်း… ”
ပြောကာမှ မောင်တိုးက ပိုလုပ်လိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ရည်ကြည်တွေဟာလည်း သူ့လီးတန်ကြီး လှုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ဝကနေ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်လာရကာ ကျမရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးများဆီသို့ပင် စီးကျနေပါပြီ။ ခဏနေတော့မှ မောင်တိုးဟာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ရှောကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီးသွင်းကာ စပြီးလိုးပါတော့တယ်။ သူ့ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း အင့်ကနဲ…. အင့်ကနဲ…. ဖြစ်ရင်းက ကျမဖြင့် အရသာရှိလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်…..။ ကျမ သူ့ကို အထင်သေးမိတာ မှားပြီလားလို့တောင် တွေးမိပါတယ်။ သူ့ဟာသူ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ မောင်တိုးကို ကျမက မိန်းမသား သဘာဝအတိုင်း ကိုယ့်ကိုသဘောကျစေချင်လို့ ဂရုစိုက်စေချင်လို့ လူကလည်း လစ်တာနဲ့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လည်း မထင်ဘဲ စမိရာမှ အခုတော့…. ကျမဖြင့် ကော့ပျံ၍နေရပါပြီ။ ပြီးတော့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်၊ မဖြစ်ဆိုတာကလည်းကျိန်သေတွက်လို့မရကြောင်းနဲ့ မစီးရင်တော့နေရော တက်စီးလိုက်ရင်တော့ စီးတဲ့သူနောက်ပါသွားတတ်တာ ကျမလို မိန်းကလေးတွေရဲ့ သဘာဝပါပဲလားလို့လည်း တွေးလိုက်မိပါတယ်။
မောင်တိုးကတော့ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမကို နောက်ကနေပြီးတော့ အားရပါးရကို ဆောင့်ပြီး လိုးနေပါပြီ။ အရသာတွေ ကောင်းသထက် ကောင်းလာရတဲ့ ကျမဟာ သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တဖြတ်ဖြတ်ခါသွားပြီး ကျမရဲ့နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေဟာလည်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနဲ့အတူ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ခွက်ခွက်ပြီး ဝင်သွားနေမှာ အမှန်ပါပဲရှင်။ မောင်တိုးက သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပြီး နောက်တကြိမ် ဆောင့်ဖို့အတွက် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ အထုတ်မှာလည်း ကျမရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုဟာ သူ့လီးတန်ကြီးနဲ့ ကပ်ညှိပြီး အပြင်ကိုလန်ထွက်လာမှာ အသေအချာပါပဲ။
“ ပြွတ်….ဖွတ်…..ဖွတ်……ပလွတ် ”
“ အ….အင့်……ဟင့်……ကျွတ်….ကျွတ်……”
သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ အလွန်အမင်းပြင်းထန်လာတာနဲ့အတူ မောင်တိုးဟာ အားမလို အားမရနဲ့ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ ရှေ့ကနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲပြီး မချင့်မရဲနဲ့ ဆုတ်နယ်နေပါသေးတယ်။ ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ ဘာမှမသိတော့ပါဘူး။ မောင်တိုးက အားပါးတရ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ကုန်းပေးထားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကို ဆတ်ကနဲ တိုးသွားတာနဲ့အတူ ကျမရဲ့ဦးခေါင်းလေးဟာလည်း နောက်ကို လန်လန်သွားပြီး ကျမဖြင့် တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ မချိမဆန့်လေး စုပ်သပ်နေရပါတယ်ရှင်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေရင်း…..