အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။ လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန် ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာမှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့် ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေသလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလို သတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း မရှိတော့ချေ။
သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက် ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေးမြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။
သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာမရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။ အေးမြတ်သူက ရုပ်ရည်လှသလောက် စိတ်လည်းတော်တော်ကြီးသည်ဟု ဆိုရမည်။ သူမဇာတိမြို့မှာလည်း နေသည်ဟူ၍ မရှိတော့ဘဲ ခရီးမကြာခဏထွက်၍ ထင်သလိုသာနေထိုင်ရင်း တစ်ခုလပ်မဘဝ၏ အနာတရ စိတ်ဒဏ်ရာကို သူ့နည်းနှင့်သူ ကုစား၍သာ နေလေတော့သည်။
သူမမိဘတွေက မရှိရှာကြတော့ပေ။ သူမအပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်မှာပင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့ကြပြီး အေးမြတ်သူမှာ မောင်နှမချည်းသက်သက် ခုနစ်ယောက် အစ်မ ငါးယောက်နှင့် မောင်တစ်ယောက်ရှိသည်။ သူမက ခြောက်ယောက်မြောက် နို့ညှာဖြစ်သည်။ အစ်မသုံးယောက်က အိမ်ထောင်ရက်သားကျကုန်ကြပြီး သူ့အိုးသူ့အိမ်နှင့် ဖြစ်ကြလျက် သူမအထက်က အစ်မအပျိုကြီး နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်က အမျိုးသမီးအလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်၍ အေးအေးလူလူ နေထိုင်ကြသူများပဲ ဖြစ်သည်။
အားလုံးထဲမှာ သူမတစ်ယောက်သာ အိမ်ထောင်ရေး ကံမကောင်းသလို ခြေဗွေပေါက်ကာ လမ်းတကာ လျှောက်လည်၍ ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးနေသူမှာလည်း သူမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ ဘယ်မောင်ဘွား တစ်ယောက်မှလည်း သူမကို ပြောဆို ပဲ့ပြင်နိုင်စွမ်း မရှိချေ။ သူ့အလုပ်နှင့်သူ ရုန်းကန်နေရပြီး သူမအောက်က အငယ်ဆုံး မောင်လေးတစ်ယောက်သာ သူမနှင့် အပေါက်အလမ်းတည့်၍ ကျန်ဘယ်အိမ်သား တစ်ယောက်ကိုမှ အေးမြတ်သူ မျက်နှာသာမပေးဘဲ ထင်ရာစိုင်း၍သာ နေလေသည်။
သူမ၏ မောင်ဖြစ်သူ အောင်ကျော်မှာ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခုမှ ကိုးတန်းတက်နေဆဲ ရှိသေးသည်။ အေးမြတ်သူမှာ အသက် ၁၆ နှစ်သမီးလောက်မှာ လင်နောက်လိုက်ပြေးပြီး အိမ်ထောင်ကျခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ သူမအသက်မှာ ယခုမှ ၁၈ နှစ်ကျော် ၁၉ နှစ်ထဲ ဝင်ရုံမျှသာ ရှိသေးသည်။
မော်လမြိုင် အဝေးပြေးဂိတ်မှ ထွက်လာသည့် ကားတစ်စီးပေါ်မှာ အေးမြတ်သူတစ်ယောက် အဖော်လူရွယ် တစ်ယောက်နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား ခုံချင်းဘေးချင်းကပ်လျက် စီးနင်းလိုက်ပါလာသည်။ လူရွယ်မှာ အသက် အစိတ် ဝန်းကျင်ခန့်ဖြစ်ပြီး ခေတ်ဆန်ဆန် ဝတ်စားဆင်ယင်ထားသည်။ ကားစထွက်လာကတည်းက နှစ်ယောက်သားပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လာခဲ့ကြပြီး ကောင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ မီနီစကပ်ဝတ်ထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားရှိ ပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်၍ နှူးဆွပေးလာသည်။
မုတ္တမကိုကျော်၍ ပေါင်မြို့ရောက်လာချိန်မှာ အေးမြတ်သူ ဖီလင်အတက်ကြီးတက်နေချေပြီ။ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားသော ကားထဲမှာ ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို နှစ်ယောက်လုံအောင် ခြုံလိုက်ကြပြီး အေးမြတ်သူ ကိုယ်လုံးကလေးက ကောင်လေး၏ ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်ရောက်လှဲလျောင်းရင်း သူမ၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကလည်း ကောင်လေး၏ ပေါင်ကြားတွင်ရှိသည့် လိင်အင်္ဂါကို လက်လျှိုသွင်း၍ နှိုက်ကာဆွကာ လက်နှင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ကာဖြင့် လုပ်ပေးလာသည်။
ဘီးလင်းမှာ နံနက်စာဝင်စားတော့ နှစ်ယောက်အတူ လူအလစ်မှာ အိမ်သာထဲဝင်ပြီး မရမက တစ်ကြောင်းရအောင်ဆွဲပြီးမှ နံနက်စာကို ခပ်သုတ်သုတ် စားလိုက်ကြသည်။ အေးမြတ်သူ ဒီအဖြစ်ကိုပဲတွေးပြီး ရင်ကလေးတဖိုဖိုနှင့် ကြည်နူးပီတိကလေး ဖြစ်၍ နေပေသည်။ ညနေ ၄ နာရီခွဲလောက်မှာ ရန်ကုန်ရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ ဝင်ရောက်ညအိပ် တည်းခိုလိုက်ကြသည်။
နှစ်ယောက်သား အခန်းအလယ်ရှိ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ခရီးတစ်လျှောက်လုံး တင်းလာခဲ့သမျှကို ဖြေလျှော့ကြလေပြီ။ အေးမြတ်သူ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေ အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ကောင်လေး၏ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်၍ ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာသည်အထိ စုပ်နမ်းနေကြပြီး …
“ကိုဇေ ချစ်ကြစို့ကွာ သူသူ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး”
“ကိုယ်လည်း တင်းနေတာကြာပြီ သူသူ လုပ်ကြတာပေါ့ ”
ကိုဇေဆိုတဲ့ ချာတိတ်က သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဇစ်ကို အောက်ဆွဲချကာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့လီးက မတ်မတ်တောင်၍နေချေပြီ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ် အရှည် ၆ လက်မခန့်ရှိပြီး ပြောင်ချောနေကာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျှက် အကြောတွေ ထောင်ထနေကြသည်။
အေးမြတ်သူ သူ့လီးကို ကုန်း၍ စုပ်ပေးသည်။ လီးဒစ်တဝိုက်ကိုလျှာဖြင့် ထိုးကာထိုးကာ ဆွပေးသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးငုံကာ စုပ်နမ်းပေးသည်။ သူကလည်း လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံအိအိကလေးတွေကို ချေနယ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားထဲနှိုက်သွင်းကာဖြင့် သူမအင်္ဂါဇပ်ကို ဆွကစားပေးသည်။ အေးမြတ်သူ စောက်ရည်ကလေးများ စီးကျလာရပြီ ဖြစ်သည်။
“ကိုဇေ ထည့်ပေးတော့ကွာ ”
အေးမြတ်သူ အပြတ်တင်းနေသည်။ ကိုဇေလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကပေါင်ကြားထဲမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ကာ စတင်ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။
“ဇွပ် ဖွပ် ဘွပ် ”
“အ အ အိ အ ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုဇေ ဆောင့် ဆောင့် ဟင်း ဟင်း ”
အေးမြတ်သူ ခါးလေးကို အပြတ်ကော့ပေးသည်။ ကိုဇေက ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးချလျှက်ရှိသည်။ သူ့လီးက အေးမြတ်သူ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို အဆုံးထိစိုက်ဝင်ပြီး တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရသထက် ရကာ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းလာကြသည်။
ကိုဇေမှာ ခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ပါးပါးသာ ဖြစ်ပေမယ့် လိုးဆောင့်အားတော့ တော်တော်ကလေ ကောင်းလှသည်။ အတွေ့အကြုံလည်း စုံခဲ့ပုံရပေသည်။ လင်နှင့် တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက် ပေါင်းပြီး လီးနှင့်မစိမ်းသူဖြစ်သော အေးမြတ်သူကို အကြိုက်တွေ့ရလောက်အောင်ပင် တဇပ်ဇပ်နှင့် ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်ပေးနိုင်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း ချောဆီကဲ့သို့သော သဘာဝအလျောက် ထွက်ပေါ်ကျဆင်းလာသည့် စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ ဖြစ်လေရာ လီးအဝင်အထွက် ကောင်းမွန်ချောမွေ့လာသည်နှင့်အမျှ ပွတ်တိုက်မှုကိုလည်း အပြည့်အဝ ပေးစွမ်းနိုင်ပြီး ကာမအရသာကို ကောင်းစွာရရှိခံစားနေရလေသည်။
“ဇွပ် ဖတ်ဘတ် ဇွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် စွိ စွပ် ဇွပ် ”
“အိအင့် အင်း အိ အိ အင့် အ အ အို့ အင့် အင်း ဟင့် ဟင့် ဆောင့်ဆောင့် ကိုဇေ အား ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး စမ်းပါ အင့် အင့် ”
“ကောင်းလား သူသူ ကိုယ်လိုးတာ ကြိုက်လား ”
“ကောင်းတယ် တအားကောင်းတယ် လိုး လိုး မြန်မြန် သူသူ ပြီး ပြီးတော့မှာ အ အ”