မုန်းမာန်ခ

ချစ်မိလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားဘူး။ စုစု ခပ်ချိူချို ဝိုင်တစ်ခွက်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ရင်း အတိတ်အကြောင်းကို စဉ်းစားမိတိုင်း သေမတတ် နာကျင်ရသည်။ စုမာယာ ခပ်တိုးတိုးခေါ်သံက နားထဲဗုံးခွဲလိုက်သလို ခံစားရသည်။

ကြင်နာစွာ ချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်အတွင်း အရမ်းချစ်ပြသလောက် လက်ထပ်ပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း မာန်ရဲ့ပုံစံတွေ ပြောင်းလဲလာသည်။ အလုပ်က ပြန်လာသည့် အချိန်တိုင်း စုစုနားမှာပဲ နေချင်တယ်ဆိုတဲ့သူက အခုတော့ ပုံမှန်အိမ်ပြန်ချိန် လွန်နေတာတောင် စုစုအနား ရောက်မလာသေး။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ညနေစာ ထမင်းပင် မစားချင်။ ည ၁၀ နာရီအထိ စောင့်ပေမယ့် မာန်က ပြန်မလာသေး။

…. ကိုကို ခက်မာကို ချစ်လားး။

… ချစ်တာပေါ့ ခက်မာရယ်။ ကိုကို့ဘဝမှာ ခက်မာကိုသာ အချစ်ဆုံးပဲ။

… ဟုတ်လို့လားး ကိုကို ရဲ့။

…. ဟုတ်တာပေါ့ ခက်မာ။ ခက်မာက ကိုကိုရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒမှန်သမျှ မညည်းမညူ လုပ်ပေးတယ်လေ။

… အာ့ကြောင့် ချစ်တာပေါ့ ဟုတ်လားးး။

… အော် အာ့ကြောင့်တင် မဟုတ်ပါဘူး။ ခက်မာရဲ့ ကလေးဆန်တဲ့ ပုံစံလေးတွေလည်း ပါတာပေါ့။ ခက်မာက ကိုကို လုပ်သမျှ လုပ်ခိုင်းစမျှ လုပ်ပေးတာကိုက ကိုကို စွဲမက်စေတဲ့ အကြောင်းအရာ တစ်ခုပဲပေါ့။

…. ဟွန်းးး ကိုကိုကတော့ ပိုပြီ။

ဟု ပြောရင်း ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသော ခက်မာ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းရှိုက်ရင်း သူမ၏ ရင်သားနှစ်ခုကို လက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်ချေလိုက်သည်။

… အင့်

ဟူသော အသံခပ်တိုးတိုးမှ လွဲ၍ နာသည်ဟု ပြောဆိုခြင်း မရှိ။ ဒါကိုက အိမ်ကမဟေသီ စုမာယာနဲ့ တခြားဆီ။ ထိုနောက် ခက်မာအား ဝမ်းလျားမှောက်အောင် ပြုပြင်ပေးပြီး ဗိုက်အောက်တွင် ခေါင်းအုံးတစ်ခုခံပေးကာ သူ၏တင်းမာစွာ ထောင်နေသော လီးထိပ်အား တံတွေးအနည်းငယ်ဆွတ်၍ ခက်မာ၏ ဖင်ဝကို အသာတေ့ကာ ထိုးချလိုက်သည်။

…. အားးး ကိုကိုရယ် ခက်မာ နည်းနည်းနာတယ်။

…. ကောင်းသွားမှာပါ။ ချစ်လေးရယ်နော် ခဏပဲ နာတာ သိလားး။

ခက်မာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်ပြီး မျက်စိလေးမှိတ်ကာ ကိုကို သဘောကျ လုပ်ပါစေဆိုတဲ့ အတွေးတွေးကာ အသာငြိမ်နေပေးလိုက်သည်။

မာန်တစ်ယောက် လီးကို တဖြေးဖြေးနဲ့ ခက်မာ၏ ဖင်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်စေရန် ဖြေးဖြေးချင်းဖိကာ တစ်မျိုး အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာတစ်ဖုံ ပြုလုပ်ကာ ခက်မာ၏ ဖင်ပါကင်လေးရဲ့ ညှစ်အားကို ခံစားရင်း အကောင်းကြီး ကောင်းနေတော့သည်။ မာန် ကြိုက်တာက ဖင်ပေါက်ပဲဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ် ဟိုမိုစိတ်ပေါက်နေခြင်း မဟုတ်။

အခြောက်တွေလိုဟာမျိုးရဲ့ ဖင်ကို ဘယ်တော့မှ မလုပ်။ သူကြိုက်တာက မိန်းမတွေရဲ့ ဖင်ပေါက်။ အိမ်က မိန်းမဖြစ်သူ စုမာယာက ဖင်ခံရမှာ သေမတတ်ကြောက်သည်။ မာန်ကလည်း စုစုအဖုတ်ကို လုပ်ပြီး သုတ်ရည်ပန်းချင်တာ မဟုတ်။ အဖုတ်လုပ်ပြီး ပြီးခါနီးလာလျှင် ဖင်ထဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်နဲ့ အဆုံးထိဝင်အောင် ပစ်ချင်တာ ဖြစ်သည်။

ခက်မာကတော့ သူဘာပဲလုပ်လုပ် မလုပ်ချင်ဘူးဟု မငြင်းဆန်ဖူးသလို သူ့အပေါ်တွင်လည်း အရမ်းးချစ်သည်ဟု မုန်းမာန်ခ ထင်မိလာသည်။ တကယ်တော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိသော လချောင်းကြီး ထိုးသွင်းခံရတာ ခက်မာ မနာ၍မဟုတ်။ သေမတတ် နာကျင်ရသည်။ လက်သန်းလေးပင် မဝင်ခဲ့ဖူးသော ဖင်ပေါက်ကို ၂ လက်မခန့် တုတ်၍ ၇ လက်မရှည်သော လီးက မဆန့်မပြဲ ထိုးထည့်ခံရတော့ ခက်မာ မျက်ရည်များပင် ဝဲလာသည်။

သို့ပေမယ့် ကိုကို သဘောကျပဲလေ။ ခက်မာ ဖင်ခံပေးရတာပေါ့။ မျက်နှာနားတွင်ရှိသော ခေါင်းအုံးကို ဆွဲယူကာ ခက်မာတစ်ယောက် ပါးစပ်တွင်ကိုက်ကာ တဖြေးဖြေးနဲ့ အသွင်းအထုတ် မြန်လာသော ကိုကိုရဲ့ လိုးချက်တွေကို မျက်ရည်ကျလာသည့်အထိ ခက်မာ အားတင်းကာ အောက်ကနေ ခံနေမိသည်။ ကိုကိုကတော့ မညှာ။ သူရဲ့လီးအဆုံးထိ ထိုးသွင်းကာ ပြန်ထုတ်ပြီး ခက်မာဖင်ထဲကို အဆုံးထိ ပြန်ထိုးသွင်းသည်။

မာန်တစ်ယောက် ဖင်လိုးရတာကို တဖြေးဖြေး အရှိန်တက်လာကာ သူရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကို ပို၍ အားထည့်လာမိသည်။ တင်းကျပ်နေသော ဖင်ပေါက်ရဲ့ စီးပိုင်မှုက ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်။ ထိုနောက် မာန် ခက်မာအား ခါးမှမကာ လေးဘက်ထောက်သလိုဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေးလိုက်သည်။

ခက်မာကလည်း အလိုက်တသိပင် သူလိုချင်တာကို သိနေသည့်အတိုင်း သူပြုပြင်ပေးသလို လိုက်နေပေးသည်။ အဲ့နောက် မာန် သူ့လီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခက်မာ၏ တင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဝင်နေသည်ကို မျက်စိအရသာခံ ကြည့်ရှုကာ ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန် လီးအား အဆုံးထိ မဝင်ဝင်အောင် လိုးချနေမိတယ်။

လီးကို အဆုံးထိ ထိုးသည့်အခါ စအိုပေါက်ကလေးမှာ ကျွံဝင်သွားပြီး လီးထိပ်လေးအထိ ပြန်နှုတ်သောအခါ စအိုပေါက်ကလေးမှ နှုတ်ခမ်းသားများ စူထွက်၍လာသည်။ ထိုနောက်တွင်တော့ မာန်တစ်ယောက် ဘီလူးသဘက်စီးသည့်အတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းနဲ့ မြန်မြန် ခက်မာ၏ဖင်ပေါက်ကို အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီး လီးကိုလည်း ဖင်ထဲအဆုံးထိဝင်အောင် ထိုးသွင်းကာ ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

ခက်မာ၏ တအင့်အင့်နဲ့ ညည်းသံ ရှိုက်သံတို့ကလည်း မာန်ကို စိတ်တက်ကြွစေသလို လိုးရသည့်မှာလည်း အလွန်အရသာရှိသည်။

ခက်မာကတော့ အရှင်လတ်လတ် ငရဲရောက်သလို ခံစားရပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အရည်များ ပန်းခံရမှသာ စိတ်နဲ့လူနဲ့ ပြန်ကပ်တော့သည်။ ခက်မာရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး လေးဘက်ထောက်ထားရာမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ဖုတ်ကနဲ့ ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။

ထိုနောက် ခက်မာတစ်ယောက် စိတ်ထဲအလွန်ပဲ ဝမ်းနည်းလာသဖြင့် ကိုကို ကိုပင် သတိမရတော့ပဲ အားရပါးရ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကြွေးမိတော့သည်။

ဖင်ဝကလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ နာကျင်နေသလို လရည်တွေ ဖင်ထဲအထည့်ခံရတော့ လူက အိမ်သာတက်ချင်လာသည်။ ကိုကိုကတော့ သူလိုချင်ရာ ရပြီးသွားတော့ ခက်မာကိုပင် သတိမရတော့ပဲ မျက်စိမှိတ်ကာ အိပ်ပျော်သွားးတော့သည်။

မနက်လင်းသည့်တိုင် မာန်တစ်ယောက် စုစု မျှော်နေပေမယ့် ပြန်မလာခဲ့။ ယခင်က စုစုကို အသက်လောက် ချစ်ပါသည်ဆိုသော မာန် ယခု ဒီလိုမဟုတ်တော့။ စုစုတစ်ယောက် အားငယ်ခြင်း စိတ်ပျက်ခြင်း ဝမ်းနည်းခြင်းတို့ ပေါင်းးစပ်ကာ ပါးပေါ်သို့ မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာပြီး စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းလာသလောက် ကုတင်ပေါ် မှောက်လျက်အိပ်ကာ ငိုကြွေးနေမိတော့သည်။

မာန်ရယ် စုစု တစ်ယောက်တည်းပါ။ ပြန်လာပါတော့ ဟု ပြောဆိုကာ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုနေမိတော့သည်။

နေ့လည်လောက်တွင် မာန်တစ်ယောက် သူ၏ ကားလေးဖြင့် စုစု ရှိရာသို့ ပြန်ရန် မောင်းနှင်လာခဲ့သည်။ မာန်နဲ့ စုစုသည် နေ့လည်ဘက်တို့တွင် မာန်ကလည်း စုစုကိုချစ်သလို စုစု၏သဘော အလိုလိုက်ကြပြီး စုစုခိုင်းစေသမျှကိုလည်း မညီးမညူ လုပ်ပေးသည်။ သို့ပေမယ့် ညအချိန်အခါ လင်မယား လိုးကြတော့မည်ဆိုလျှင် အဆင်မပြေတော့။

စုစုက မာန်၏ ဖင်လိုးချင်သော စိတ်ကို အလိုမလိုက်ချင်၍ တစ်ခါတစ်လေ အဖုတ်ကိုပင် ပေးမလုပ်။ ထိုကြောင့်လည်း မာန်စိတ်ညစ်ရသည်။ အဖုတ်ကို ပေးလုပ်ပြန်ရင်လည်း ဘယ်တော့အခါမှ ဖင်ထဲကို လီးအဝင်မခံ။ လီးဒစ်ကလေး တေ့လိုက်ရင်ကို စုစုက ကောက်တော့သည်။

ထိုကဲ့သို့ကောက်လျှင် မာန်က အဖုတ်ကိုပင် မလိုးတော့ပဲ တန်းအိပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထိုကြောင့် မာန်တို့ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေ။ ထိုအချိန်တွင် စုစု၏ တူမလေး ခက်မာကို မာန်တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျုံးသွင်းတော့သည်။

၁၈ နှစ်အရွယ်ရှိသော ခက်မာသည် စုစု၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက်ပင် တောင့်တင်းသလို အနောက်သို့ အနည်းငယ် ကောက်နေသော ဖင်ကလေးကလည်း မာန်အကြိုက် လိုးချင်စရာလေးဖြစ်သည်။

ထိုကြောင့် မာန်တစ်ယောက် သူ၏ရုံးတွင် စာရေးမ မလိုအပ်ပဲ ခက်မာကို လစာကောင်းကောင်းဖြင့် စာရေးမ ခန့်ထားကာ သူ၏ အစီအစဉ်အတိုင်း လှုပ်ရှားတော့သည်။ ထိုကြောင့် ယခုလို ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ပါကင်လေးအား စားသုံးခွင့်ရခဲ့သည်။

မာန် အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာသောအခါ စုစုသည် အိပ်ပျော်လျက်ရှိသည်။ မာန် အသာအယာပဲ အဝတ်အစားလဲ ရေချိုးပြီးသည်အထိ စုစုမနိုးသေး။ မာန်လည်း မနိုးတော့ပဲ တိတ်တိတ်ကလေး အသာအပြင်သို့ ပြန်ထွက်ပြီး ရုံးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ လမ်းမှာလည်း ခက်မာအိမ်ဝင်ကာ ခေါ်ရဦးမည်။

ခက်မာ ညက ဖင်အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် အင်မတန် နာကျင်နေပေမယ့်လည်း ကိုကိုကတော့ ခက်မာကို နည်းနည်းမှမညှာ။ ခက်မာလည်း ဘာမှမပြော။ နှစ်ယောက်သား ဖက်လက် အိပ်ပျော်သွားကာ နေ့လည်ရောက်မှ နိုးလာကြသဖြင့် ကိုကိုက တည်းခိုခန်းခရှင်းကာ အိမ်သို့ပြန်လာကြသည်။

အိမ်ရောက်ရောက်ချင်းပဲ ခက်မာ ရေမိုးချိုးပြီး ရုံးသွားရန် ပြင်ဆင်ရသည်။ ဖင်ပေါက်က အနည်းငယ် ပြဲသွား၍လားမသိ။ ရေဆေးသည့်အခါတိုင်း ပူစပ်ပူလောင် ဖြစ်နေသည်။

တီ တီ ပွမ်

ကားဟွန်းသံကြား၍ ခက်မာ အပြေးကလေး အိမ်ရှေ့ထွက်ကာ ကိုကို့ကားပေါ်သို့တက်ပြီး လိုက်လာခဲ့ရတော့သည်။

မာန် ရောက်လာတာကို စုစုသိသည်။ မသိ၍ မဟုတ်။ မာန် စုစုကို အနမ်းလေးပေးကာ ချော့များချော့မလားလို့ စုစု ပေကပ်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မာန်က သူ့ဘာသာသူ အဝတ်အစားလဲကာ တန်းထွက်သွားတော့ စုစုပဲ ဝမ်းနည်းရပြန်သည်။ မျက်ရည်ကျရပြန်သည်။ အော် ဒါကလည်း ဝဋ်ကြွေးတစ်မျိုးပါလား ဟုတွေးကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။

ခက်မာတစ်ယောက် အလုပ်ထဲမှာ စိတ်မပါ။ ဖင်က နာနေ၍ ကောင်းကောင်းထိုင်မရ။ ဒီကြားထဲ ကိုကိုက တစ်မျိုး ခက်မာကို သူရုံးခန်းထဲ လာခဲ့ဖို့ကို အမှာတော်ဆင့်လိုက်သည်တဲ့။

ဟူးးးး စိတ်ညစ်ပါတယ်။

ဟုပြောရင်း ခက်မာတစ်ယောက် ဖင်လေး ရမ်းခါရမ်းခါနဲ့ ကိုကို့ အခန်းဆီသို့ လှမ်းးလာခဲ့သည်။

… လာ ခက်မာ ကိုကို ခိုင်းစရာရှိလို့။

…. ဟုတ် ကိုကို ပြောလေ ခက်မာ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။

… ဒီ စားပွဲခုံအောက်ကို ဝင်ပြီး ကိုကို့လီးကို စုပ်ပေးပါလား။ ကိုကို ဖိအားတွေများပြီး စိတ်တွေရှုပ်နေလို့ လီးစုပ်ခံရင်း ခဏနားမလားလို့။