အိမ်တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။
အခုတော့ သူအိပ်သောအခန်းထဲတွင် အေးလွင်က လီးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဝင်သလောက် လီးတဝက်လောက်နဲ့ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ငယ်ငယ်က အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေသည်။ ဒီလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း အေးလွင်က သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်တဲ့ လီးကို ဆောင့်ပြီး အရှိန်ဖြင့် သွင်းလိုက်သည်။
“ ဗြစ်……ဗြစ်……ဒုတ်……”
“ အမလေး…… အမလေး…… နာလိုက်တာ…… အစ်ကိုရဲ့… နာလိုက်တာ…… ကျမဟာလေးတော့ စုတ်သွားပါပြီ…… ကျွတ်… ကျွတ်…… ကျွတ်…… နာလိုက်တာနော်……”
ငြီးလည်းငြီး ငယ်ငယ်က သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကားနိုင်သလောက် ကားပေးလိုက်ပါတော့သည်။ သူမရဲ့ ခေါင်းကလည်း ရမ်းနေတော့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးက ဖွာလန်ကြဲနေသည်။
“ အစ်ကိုရယ်… ဒီလောက်ကြမ်းရသလား…… ဒီလို ဆောင့်ထိုးလိုက်တာ ငယ်ငယ် နာမယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား…… ဟင်း…. ဟင်း… ကျွတ်… ကျွတ်… ကျွတ်……”
ငယ်ငယ်က သူ့လက်မောင်းကြီးကို လက်သီးဆုပ်လေးဖြင့် ထုထုပြီးပြောသည်။
“ နာတာက ခဏပါကွယ်…… နောက်တော့ ကောင်းလာမှာပါ……”
ပြောနေရင်း အေးလွင်က ဖြေးဖြေးချင်း ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ အချက် (၂၀) လောက် လိုးပြီးတဲ့အခါ ငယ်ငယ်က နာတာတွေကိုမေ့ပြီး မျက်လုံးလေးတွေ မှေးထားရင်းက ကော့ကော့ပေးပါတော့သည်။
“ ပလွတ်… ဖွတ်… ဒုတ်… အား… ဗြစ်… ဇွတ်… ပလွတ်… ဗြစ်… အင်း… ဟင်း… ဟင်း…”
အေးလွင်က နို့သီးလေးတွေကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး စို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်နဲ့ ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ ဆောင့်လိုးပေးသည်။
“ ဗြစ်……ဗြစ်……ပလွတ်…ဖွတ်…ပွတ်……”
မကြာခင်မှာပင် ငယ်ငယ်က အရသာတွေ့လာသည်။ အရသာတွေ့လာပြီဆိုတော့ ဖြေးဖြေးချင်းလိုးနေသော အေးလွင်ကို အားမရနိုင် ဖြစ်လာသည်။
“ ဗြစ်… ပလွတ်… ဖွတ်… ဖွတ်… ကောင်း… ကောင်းလိုက်တာ… အစ်ကိုရယ်… ဆောင့်ပါတော့… နာနာသာ… ဆောင့်ပါ… အ… ဟင်း… ဟင်း…”
ငယ်ငယ်က ဒီလိုမချိမဆန့်လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တော့ အေးလွင်က အကြိုက်တွေ့သွားပြီး စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။
“ ပလွတ်… ဒုတ်… ဗြစ်… ဗြစ်… အား… အင်း… ဖွတ်… ဒုတ်… အား… ဟား… အမလေး… ကိုရယ်… ကျမနို့တွေကို စို့ပေးပါလား… အင်း… ဟင်း… အား… အင်း.… ကောင်းလိုက်တာနော်…”
ငယ်ငယ်ကလည်း အပေးကောင်း အေးလွင်ကလည်း အလိုးကောင်းနဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ဖြစ်နေကြသည်။ လီးကို ထုတ်လိုက်တိုင်း ငယ်ငယ်၏ စောက်ပတ်လေးက ကပ်ကပ်ပါလာကာ အေးလွင် အရသာတွေ့လှသည်။ ငယ်ငယ်၏ ကိုယ်လုံးလေးက ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် ဘယ်နေရာ ကိုင်လိုက်ကိုင်လိုက် မာတင်းနေတော့ ကိုင်ရတာလည်း ကောင်းနေသလို စောက်ပတ်လေးကလည်း ကျဥ်းကျဥ်းလေးဆိုတော့ လိုးရတာ ကောင်းလှပြီး အရသာရှိလှသည်။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာတွေ့နေရလေသည်။
မကြာခင်မှာပဲ ငယ်ငယ်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေက ရွှဲသထက် ရွှဲလာပြီး များသထက် များလာသည်။ ငယ်ငယ်၏ မျက်နှာလေးက ရှုံ့တွတွလေးဖြစ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ လည်ချောင်းထဲက ဟပ်ကနဲ ဟပ်ကနဲ အသံလေးတွေ စည်းချက်ကျကျ ထွက်လာတော့ မကြာခင် ငယ်ငယ် ပြီးတော့မည်ကို သိလိုက်သည်။ သူမတင်မဟုတ် အေးလွင်လည်း ပြီးချင်လာသည်။
“ ပလွတ်… ဖွတ်… ပလွတ်… ဖွတ်… အား… ကောင်းလိုက်တာ… အစ်ကိုရဲ့… အား… အင်း…”
ငယ်ငယ့် တကိုယ်လုံး ရမ်းခါပြီး ငြိမ်ကျသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ အေးလွင်က လီးကို တအားထိုး စိုက်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ ခဏကြာ မှိန်းနေပြီးမှ အေးလွင်က ငယ်ငယ်ဘေးကို ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်တော့ ငယ်ငယ်က အေးလွင်ကို အတင်းလှမ်းဖက်လိုက်တော့သည်။
အေးလွင်က ငယ်ငယ့်ကို ပါကင်ဖွင့်လိုက်ရသည်ဆိုသော အသိဖြင့် ကြည်နူးစွာ ပီတိတွေဖြာလျက် ငယ်ငယ်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ မြတ်မြတ်နိုးနိုးလေး နမ်းလိုက်တော့သည်။
“ ကောင်းရဲ့လား… ငယ်ငယ်… အားရတယ်နော်…”
ငယ်ငယ်က ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးဖြင့် သူမ မျက်နှာလေးကို အေးလွင်၏ ရင်ခွင်ထဲ ဝှက်၍ ထားလိုက်သည်။
“ ပြောပါ ငယ်ငယ်ရဲ့… အစ်ကို လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား… ငယ်ငယ် အားရရဲ့လား…”
“ ရှက်စရာကြီး အစ်ကိုရယ်… ငယ်ငယ် မပြောပါရစေနဲ့…”
“ ဟင့်အင်း……ပြောရမယ်…”
“ အစ်ကိုကလဲ…”
“ ပြောလေကွာ…”
“ ဟွန်း… ဒီလောက်သိချင် ကြားချင်နေရင်လည်း ပြောပြမယ်… ကောင်းတယ်… သိပ်ကောင်းတယ်… အစ်ကို့လီးကြီးက ငယ်ငယ့် စောက်ပတ်ထဲတင် မဟုတ်ဘူး… အူထဲ အသဲထဲတောင် ဝင်တယ်လို့ ထင်ရတယ်… ကိုင်း… ကျေနပ်ပြီလား…”
အေးလွင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ငယ်ငယ်၏ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တွေက ငယ်ငယ်၏ နို့နှစ်လုံးကို ဆော့ကစား၍ နေသည်။ အေးလွင်၏ လီးကြီးက တဖြေးဖြေး ပြန်၍မာလာသည်။
“ ငယ်ငယ်… အစ်ကို့လီးကို စုပ်ပေးပါလား…”
“ ဟာ…ကွာ…”
ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့လေး ပြောရင်းက လီးကြီးကို ငယ်ငယ် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမ ကြည့်လိုက်ကာမှ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ အထောင်နှင့် ကြုံသွားသည်။ ငယ်ငယ် ကြက်သီးထသွားသည်။
“ ထကွာ… ငယ်ငယ်ကလဲ…”
“ ဟာကွာ… အစ်ကိုကလဲ…”
မထချင် ထချင် ပုံစံမျိုးလေးနှင့် ငယ်ငယ်က အေးလွင် လှဲနေရာဘေးတွင် ထိုင်လိုက်ပြီး ခြေရင်းမှ သူမ၏ ထဘီကို လှမ်းဆွဲကာ အေးလွင်လီးကို ပေါင်ခြံတွေပါ မကျန်အောင် သုတ်ပေးသည်။ ထိုသို့ ငယ်ငယ်က သုတ်ပေးနေစဥ်တွင် အေးလွင်၏ လက်က ငယ်ငယ်၏ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ နို့သီးနီနီလေးတွေကို ချေပေးသည်။ ငယ်ငယ်ကလည်း လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သုတ်ပေးနေတော့ လီးက မာသထက် မာလာလေသည်။
ငယ်ငယ်ကတော့ ပေကျံနေတာတွေကို သုတ်ပြီးသွားပေမယ့် အိပ်ယာပေါ်မှာ လက်လေးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်ပြီး ထောင်ထနေသော လီးကြီးကို စိုက်ပြီးကြည့်နေသည်။ ပြီးမှ တဖြေးဖြေး ငုံ့သွားပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပုံဖြင့် ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ လီးထိပ်ကြီးကို နမ်းလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။ အေးလွင် ဆတ်ကနဲ ကော့တက်သွားသည်။