ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် နဲ့ ထွန်းကျော် တို့နေတဲ့တိုက်ခန်းတွဲကို ညားခါစလင်မယား နှစ်ယောက်ရောက်လာသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် အခန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်ပြီး ထွန်းကျော် နဲ့က ကပ်ရပ်အခန်း ဖြစ်သည်…။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် သည်လူပျို လူလွတ် တစ်ကောင်ကြွက်ဖြစ်ပြီး မိန်းမကိစ္စ အတော်ရှုပ်သည်…။ ၀င်ငွေကောင်းလေတော့ တစ်ခါတရံ သူ့အခန်းမှာပဲ ဖာသည်မတွေ ခေါ်ခေါ်ပြီး ဖာချလေ့ရှိသည်…။ ထွန်းကျော်ကတော့ မိန်းမရှိပြီး ကလေး နှစ်ယောက် အဖေ ဖြစ်လေတော့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လောက် မရှုပ်နိုင်…။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းကို ရောက်လာတဲ့ လင်မယားကို သေချာလေ့လာနေသည်…။ ယောက်ျားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး မိန်းမဖြစ်သူက မူလတန်းပြ ကျောင်း ဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်သည်…။ အသက်အားဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ၂၃ နှစ် ၂၄ နှစ်မျှပင် ရှိဦးမည်…။ ယောက်ျား နာမည်က အောင်သီဟ ဖြစ်ပြီး မိန်းမ နာမည်က ဖြိုးဖြိုးဝေ ဖြစ်သည်…။
အောင်သီဟသည် တည်တည်ကြည်ကြည် နေတတ် ပြီး ယောက်ျားပီသသလို ဖြိုးဖြိုးဝေ ဟာလည်းရုပ်ရည်ချောမောလှပတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ဦးပင် ဖြစ်သည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ဖြိုးဖြိုးဝေကို စတွေ့ကတည်းက စိတ်၀င်စားနေသည်…။
ဖြိုးဖြိုးဝေ သည် ဆံပင်ရှည်ရှည် အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ဖြူ၀င်းတဲ့ အသားအရေကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား လှပသည်…။ လုံး၀န်းသော ရွှေရင်နှစ်မွှာမှာ ရင်ပြင်ကျယ်ကျယ်တွင် မို့မောက် နေပြီး တင်ပါးမှာ စွင့်ထွားပြီး ဘေးကို ပြန့်ကားနေသည်…။ သေးသွယ်သော ခါးကြောင့် ဖြိုးဖြိုးဝေရဲ့ ရင်သားနဲ့ တင်ပါး အလှက ပို၍ ပေါ်လွင်စေသည်…။ ထိုကဲ့သို့ လှပတောင့်တင်းတဲ့ ဖြိုးဖြိုးဝေကို လိုးခွင့်ရဖို့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် နည်းမျိုးစုံစဉ်းစားသည်…။
နှစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ အောင်သီဟ နဲ့အတူ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ရယ် ထွန်းကျော်ရယ် သုံးယောက်သား အထုပ်ကိုယ်စီကိုင်ပြီး ရောက်လာသည်…။
” မိန်းမရေ…မိန်းမ…”
” လာပြီ ကိုရေ…ဪ…ဧည့်သည်တွေလည်းပါလာတာပဲ… လာပါရှင့်… လာပါ…”
” မိန်းမ…ဒါ…ကိုသန်းကြိုင်တဲ့ ကိုတို့နဲ့ မျက်နှင်ချင်းဆိုင် အခန်းမှာ နေတာ… သူက ကိုထွန်းကျော်တဲ့ ကိုတို့ ခေါင်းရင်း အခန်းမှာ နေတယ်… ဒါက ကျွန်တော့် မိန်းမ ဖြိုးဖြိုးဝေတဲ့… မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာ တစ်လလောက်ပဲ ရှိသေးတယ်… မိန်းမရေ… ဒီနေ့ အစ်ကိုတို့နဲ့ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ် ဒီနေ့ အရက်သောက်ကြမလို့…”
” ရပါတယ် ကိုရယ်…ဖြိုး…နားလည်ပါတယ်… ကိုတို့စားဖို့…ဖြိုး…တစ်ခုခု သွားစီစဉ်လိုက်ဦးမယ်နော်… အစ်ကိုတို့ ခဏနော် ဖြိုး… စားစရာ သွားစီစဉ်လိုက်ဦးမယ်…”
” အားနာစရာကြီး ညီမရယ်… အစ်ကိုတို့မှာ စားစရာပါ ၀ယ်လာပါတယ်…”
ဖြိုးဖြိုးဝေ ထိုင်ရာမှ မီးဖိုချောင်ဘက် ထထွက်သွားတော့ နိမ့်တုံမြင့်တုံ ဖြစ်နေတဲ့ ဖြိုးဖြိုးဝေ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် လီးတောင်လာသည်…။ အတွင်းခံပါလို့သာ တော်သေးသည်…။ အတွင်းခံသာမပါရင် အောင်သီဟ ရိပ်မိသွားနိုင်သည်…။ ဖြိုးဖြိုးဝေ မီးဖိုထဲ ၀င်သွားပြီး ခဏကြာတော့….
” အစ်ကိုတို့ ခဏနော် ကျွန်တော့် မိန်းမကို နည်းနည်း သွားကူလိုက်ဦးမယ်…”
” ရတယ် ညီလေး…သွား…သွား… အစ်ကိုတို့ကိုအားနာမနေနဲ့…”
အောင်သီဟ ထထွက်သွားတော့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် အင်္ကျီအိပ်ကပ်ထဲက စက္ကူနဲ့ ထုပ်လာတဲ့ အိပ်ဆေးမှုန့်ကို အောင်သီဟ သောက်မည့် အရက်ခွက်ထဲနဲ့ ဖြိုးဖြိုးဝေ အတွက် အချိုရည် ထည့်ထားတဲ့ ခွက်ထဲကို မျှထည့်လိုက်သည်…။
” သန်းကြိုင် အဲဒါဘာလဲ…”
” အိပ်ဆေး…”
” ဘာလုပ်ဖို့လည်း…”
” ဟိုကောင်မလေးကို လိုးမလို့…”
” သန်းကြိုင် မင်းပြဿနာ တက်မယ်နော်…”
” မင်း…အသာနေစမ်းပါ… မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ… ငါပြီးရင် မင်းအလှည့်လာမယ်…”
” အေးပါကွာ…”
ခဏကြာတော့… အောင်သီဟ နဲ့ ဖြိုးဖြိုးဝေတို့ ပန်းကန်လေးတွေ ကိုင်ပြီး ရောက်လာကြသည်…။
” ဒီကအစ်ကိုတို့လည်း ဖြိုး ရှိနေလို့ အားမနာပါနဲ့နော်… လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ သောက်ကြပါ…”
” ကျေးဇူးပါ ညီမရယ်… ကဲရော့… ညီမအတွက် အချိုရည် ထည့်ထားတယ်…”
” ဟုတ်ကဲ့ရှင့်… ကျေးဇူးတင်ပါတယ်…”
အောင်သီဟရယ် ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ရယ် ထွန်းကျော်ရယ်ကတော့ တစ်ခွက်ပြီး တစ်ခွက် သောက်နေ၏…။ ဒါပေမဲ့… ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် နဲ့ ထွန်းကျော်က အနည်းငယ်သာ သောက်ပြီး အောင်သီဟ ကို အမှောက် တိုက်နေကြသည်…။
ဖြိုးဖြိုးဝေလည်း ခွက်ထဲက အချိုရည်ကို တစ်ခါတည်း အကုန်သောက်လိုက်တော့… ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်က နောက်တစ်ခွက် ထပ်ထည့်ပေးသည်…။ ဖြိုးဖြိုးဝေလည်း အချိုရည်လေး သောက်လိုက် အမြည်းလေး နှိုက်စားလိုက်နဲ့ ကြာလာတော့…. အိပ်ဆေးအရှိန် တက်လာပြီး အိပ်ချင်လာသည်…။ အောင်သီဟလည်း အရက်အရှိန်နဲ့ အိပ်ဆေးအရှိန်ရောပြီး စားပွဲပေါ် မှောက်သွားသည်…။
မကြာပါဘူး… ဖြိုးဖြိုးဝေလည်း အိပ်ဆေးအရှိန် တက်လာပြီး ဆိုဖာဆက်တီ ထိုင်ခုံပေါ်မှီရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်…။
” ကဲ…ထွန်းကျော် ရေ… မင်း…ဒီကောင့်ကို ခဏကြည့်ထား… ငါ…သူ့ကို အိပ်ခန်းထဲ မသွားပြီး လိုးလိုက်ဦးမယ်…”
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လည်း ဖြိုးဖြိုးဝေ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွားသည်…။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်တင်ပြီး ဖြိုးဖြိုးဝေ ဘေးကနေ ၀င်အိပ်ကာ ဖက်ပြီး Selfie ဆွဲလိုက်သည်…။ ပြီးတော့ ဖုန်းကို ကုတင်ဘေးက စာရေးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး Video Record လုပ်ထားလိုက်သည်…။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ဖြိုးဖြိုးဝေ အပေါ်ယံ အင်္ကျီထုပ်သီးတွေကို ဖြုတ်လိုက်သည်…။ ဖြိုးဖြိုးဝေ ရင်ဘက် ဟင်းလင်း ပွင့်သွားသည်…။ အနက်ရောင် ဇာဘော်လီအောက်မှ ဖြူ၀င်းတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေဟာ ဘော်လီအပြင်ဘက် လျှံထွက်နေသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ဖြိုးဖြိုးဝေ ကျောကုန်းအောက်ကို လက်လျှိုကာ ဘော်လီချိပ်တွေကို ဖြုတ်ပြီး ဘော်လီကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်…။ ဖြိုးဖြိုးဝေ အပေါ်ပိုင်း အ၀တ်ဗလာ ဖြစ်သွားသည်…။
ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ဖြိုးဖြိုးဝေရဲ့ ဖြူ၀င်းတဲ့ နို့အုံကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေသည်…။ ဖြူ၀င်းသော နို့အုံအလယ်က မန်ကျည်းစေ့ခန့် နို့သီးခေါင်းလေးမှာ နီညိုရောင် သန်းနေ သည်…။ မိမိအရမ်း လိုးချင်နေသည့် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ နို့ကို လက်တွေ့ ကိုင်ခွင့် စို့ခွင့် ရနေလေပြီ..။ ဖြိုးဖြိုးဝေရဲ့ ဘယ်ဘက် နို့ကို ဆုပ်နယ်ရင်း ညာဘက်နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်သည်…။
” ပြွတ်ပြွတ်…ပြတ်….”
” အင့်…ဟင်း…”
ဖြိုးဖြိုးဝေ ပါးစပ်မှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်…။ အိပ်ယာက နိုးသွားခြင်းတော့ မဟုတ်… အိမ်မက်ယောင်ယောင် ဖြစ်နေသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် ဖြိုးဖြိုးဝေ နို့ကို စို့နေရင်း ပါးစပ်ထဲ တံတွေးများလာသည့်အတွက် ဖြိုးဖြိုးဝေ ပါးစပ်ကို ပါးစပ်ချင်း တေ့လိုက်တော့ ဖြိုးဖြိုးဝေ ပါးစပ်လေး ဟလာသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လည်း ဖြိုးဖြိုးဝေ ပါးစပ်ထဲ တံတွေးများ ထွေးချလိုက်သည်…။ ပြီးတော့ ဖြိုးဖြိုးဝေ ပါးစပ်ကို ပါးစပ်ချင်း တေ့ပြီး အငမ်းမရ နမ်းလေတော့သည်…။
ဖြိုးဖြိုးဝေဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ခါးလေး ကော့ကော့လာသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လည်း ပါးစပ်ခြင်း နမ်းရင်း ဖြိုးဖြိုးဝေရဲ့ ထမိန်စကို ဆွဲဖြည်ပြီး ထမိန်အောက်ကို လက်လျှိုသွင်းလိုက်သည်…။ ပင်တီအပေါ်မှ စောက်ဖုတ်နေရာကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ စိုရွှဲနေသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်းလည်း စောက်စိနေရာကို စမ်းပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ဖိပွတ်လိုက်တော့…
”အား…ကိုရယ်….အား…ယားတယ်…အ…”
ဖြိုးဖြိုးဝေ အသံကြားတော့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် စိတ်တွေ ပိုပြီးထလာသည်…။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ဖြိုးဖြိုးဝေ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်ထားပြီး ထမိန်နဲ့ အနီရောင် ပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်…။ ဖြိုးဖြိုးဝေ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အ၀တ်ဗလာ ဖြစ်သွားသည်…။