တကယ်တော့ နှင်းဝေမဝေတဲ့ နွေမကျ ဆောင်းမကျ ၊ ညမကျ နေ့မကျလေး တစ်နေ့မှာပေါ့။ နှင်း ရင် တွေ မအေးမြခဲ့ဘူး။ မူးဝေနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နာကျင်ခြင်း အနည်းငယ်နဲ့ နိုးထလာခဲ့ပါတယ်။ မှောင်မည်းနေတဲ့ အခန်းထဲမှာ အေးစိမ့်စိမ့်နဲ့လရောင်လေး ကျနေတဲ့ အချိန်မှာပေါ့။ နှင်း ရင် တွေ မအေးမြခဲ့ဘူး။ မူးဝေနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နာကျင်ခြင်း အနည်းငယ်နဲ့ မျက်လုံးလေးပွင့်လာခဲ့တယ်။ အိပ်ယာရဲ့ ညာဘက်ခြမ်းမှာ ရှိတဲ့ လွန့်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်က လက်ထပ်ခဲ့တဲ့ မျိုးမင်းကတော့ တစ်ဖက်လှည့်ကာ အိပ်စက်နေတုန်းပဲရှိပါသေးတယ်။ ဒီအချိန်မှာ
“ဟင်”
ကိုမျိုးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်လုံးက သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာလေ။ ဒါဆို ငါ့ခါးကို ဖက်ထားတာက နှင်း အလန့်တကြားနဲ့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမတစ်ခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ။ သေချာ သတိထားကြည့်လိုက်တော့ နှင်းမှာ အဝတ်တစ်ခုမှ မရှိနေတာရယ်၊ တင်ပါးက ပျော့ဖတ်ဖတ်နဲ့ထိနေတဲ့ လီးတစ်ချောင်းရယ်၊ ကပ်စီးစီးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားထဲက ခံစားမှုရယ်နဲ့ မူးဝေနေတဲ့ ခေါင်းက ပြန်လည် လဲကျ အိပ်ပျော် သွားပါတော့တယ်။
နာရီအနည်းငယ် အကြာမှာတော့ နှင်း ပြန်လည်နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဦးနှောက်ထဲ ပြန်ရောက်လာတဲ့ အသိဟောင်းနဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ကြည့်လိုက်တော့ နှင်း တစ်ယောက်ထဲရယ်။ အဲဒီ့အချိန်မှာပဲ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်သံနဲ့ ထွက်လာတဲ့ မျိုးမင်းကို တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ မထူးနိုင်သေးတဲ့ မျိုးမင်းကိုကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။
“ကိုကို ညက ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ဟင်၊ နှင်း တစ်ရေး နိုးတော့ ဘေးမှာ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်လည်း တွေ့တယ်၊ အိပ်မက် မက်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ကို ဘာတွေ လျှောက်လုပ်ထားတာလဲ”
“အရင်တုန်းက ကိုယ်ပြောထားတာလေ၊ နှင်းလဲ သဘောတူထားတယ်လေ၊ မိုက်ကယ်က စိတ်ချပါ နှုတ်လုံပါတယ်၊ ညတုန်းက နှင်းပဲလီးကို သေချာစုပ်ပေးနေပြီးတော့”
“ဟာ မသိဘူးကွာ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ”
“ကဲကဲ ရေချိုးတော့ သွားမယ် ဟိုတယ်က အခန်းအပ်ရတော့မယ်
“ဟို.. ဟိုတစ်ယောက်ကော ….”
“မိုက်ကယ်လား”
“အင်း”
“သူပြန်သွားပြီ မနက်ဖြန်ကျမှတွေ့မှာ”
“သူက ဘယ်ကလဲ”
“ကိုယ့်တို့ ရုံးကပဲလေ”
“ဟာရှက်စရာကြီးကွာ…..” (ကို့ရုံးကို ဘယ်လိုလာပြီး မျက်နှာပြတော့မလဲ ရှက်လိုက်တာ)
ဖြစ်ချင်တာတွေ ဖြစ်ခွင့်မရတဲ့ ဘဝမှာ ဖြစ်နေတာတွေကို နှစ်သက်ဖို့လူတွေက ကြိုးစားသင့်တယ်လို့ နှင်းက ထင်တယ်။ ပြန်မရနိုင်တော့တဲ့ ဆုံးရှုံးမှုကို နှမြောနေမယ့်အစား ကိုယ့်မှာရှိနေတာလေးကိုပဲ ကျေနပ်နေတာက ပိုကောင်းတယ်မလား။ အချိန်တွေက ကုစားသွားမှာပါ။ မနေ့ကတော့ နှင်းတစ်ယောက် စာအုပ်တွေ အင်တာနက်မှာ ရှာဖတ်၊ သိချင်တာတွေ ရှာ နဲ့ အရင်တုန်းကထက်စာရင် နည်းနည်းတော့ ပိုသိလာသလိုပဲ။
ကိုမျိူးလုပ် ခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေက ခွင့်လွှတ်စရာ မကောင်းပါဘူး။ အရင်တုန်း ကတော့ နှစ်ယောက်အတူတူ ချစ်တင်းနှောတုန်းကတော့ သူစိတ်ပါအောင် ပြောပေးခဲ့တာတွေက စိတ်ကူးယဉ် မဟုတ်ပဲ တကယ်ဖြစ်လာမယ် ဆိုတာတော့ အိပ်မက်တောင် မမက်ဖူးပါဘူး။ ကိုယ်ကိုတိုင် သေချာဘာမှန်းမသိပဲ ဖြစ်ခဲ့တာတွေက တကယ်တော့ အိပ်မက်တွေ ဖြစ်ခဲ့ရင် အရမ်းကောင်းမှာပဲ။ ချမ်းအေးလွန်းတဲ့ မိုးသည်းသောညလေးမှာ တယ်လီဖုန်းလေး အမှတ်မထင် ထမြည်သွားတယ် ထူးထူးခြားခြား…
“ဟဲလို သူသူ ပြော”
“ကောင်မစုတ် အိမ်ထဲမှာ အောင်းနေတယ် ငါ့ဆီဖုန်းတောင် မဆက်ဘူး”
“အေးဟယ် ကိစ္စလေးတွေ ရှိနေလို”
“ဘာကိစ္စတွေ လဲ”
“နင်လာခဲ့ဟာ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး”
##################
“ဟယ် ဒါဆို နင့်ကိုမျိုး က cuckold ပေါ့”
“အေးဟယ် ငါလဲ နေ့လည်ကမှ အင်တာနက်မှာ ရှာကြည့်တော့မှ သိရတာ အရင်တုန်းကလဲ အဲလိုမျိုးမှန်း မသိပါဘူး နင်ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြောနဲ့နော်”
“ဟဲ့ နင်နဲ့ငါက သူငယ်ချင်းတင် မဟုတ်ဘူး ညီအစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲလေဟယ်”
“အေးပါ ငါတော့ စိတ်တွေ တော်တော်ညစ်နေတယ်”
“နင်အဲ့ညက ဘာမှ မမှတ်မိဘူးလား”
“အင်း မနက် ဟိုတယ်က မထွက်ခင် ငါ ရေချိုးခန်းဘက် သွားတော့ ခုတင်ဘေးက အမှိုက် ပုံးထဲမှာတော့ ကွန်ဒုံး သုံးခုလောက်တော့ လရည်တွေနဲ့အပြည့် ပစ်ထားတာတွေ့တယ်”
“တော်သေးတာပေါ့ နင့်ကို ဒီအတိုင်း မလုပ်တာပဲ ကံကောင်းတာလို့ မှတ်ရတော့မှာပဲ”