ကျုပ်နာမည်လား …..? သိချင်တယ်ပေါ့ ….. ဟုတ်လား…..? ကျုပ်နာမည် မပြောခင် အခု ကျုပ်ရောက်နေတဲ့ နေရာ အရင်ပြောပြရမယ်။ အခု ကျုပ်အကြောင်းကို အခုလို အေးအေးဆေးဆေး နေရတဲ့ ထောင်ထဲ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ပြောပြရမယ်ဗျ။ ထောင်ထဲမှာက အပြင်လို မဟုတ်ဘူးလေ ။ ဘယ်မှ မသွားရ ၊ မလာရ ၊ မလုပ်ရ၊ ကိုယ်စားချင်တာ မစားရ ၊ မသောက်ရဆိုတော့ ကိုယ့်အကြောင်းကို ပြန်တွေးမိတယ်ဗျာ။
ကြာပါတယ်ဗျာ ခင်ဗျားတို့လဲ ကျုပ်အကြောင်း သိချင်နေလောက်ပြီ။ ကျုပ် အကြောင်းကတော့ ဒီလိုဗျ။ ကျုပ်နာမည်က လူမုန်း ။ နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် လူတကာ အော့ကြောလန်လေ ။ လူဆိုး လူမိုက် တစ်ယောက်မို့ လူတကာက ရွံကြောက်ကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့ ။
ကျုပ်တို့က ရွာအပြင်နေတာဗျ ။ ကျုပ်တို့ဆိုတာ ကျုပ်မိန်းမရယ် ကျုပ်ရဲ့ လိုက်ပွဲ ဖြစ်လာမယ့် ကျုပ်ခယ်မလေးရယ် ။ ကျုပ်ဆိုတဲ့ အကောင်က လူဆိုး တစ်ယောက်သာ ဖြစ်နေတာ ယူထားတဲ့ မိန်းမကတော့ ရွာရဲ့ အချောဆုံး အလှဆုံး ကွမ်းတောင်ကိုင် ပန်းတောင်ကိုင် အကိတ်ကြီးကို ယူထားတာဗျ။
ကျုပ်က ချစ်တော့ ကြိုက်တော့ သူချစ်တာ မချစ်တာ မသိဘူး ဇွတ် အဓမ္မ ယူခဲ့တာလေ။ အခုတော့ ဟဲ ဟဲ ကျုပ်မိန်းမ ဖြစ်နေပြီလေဗျာ ။ ကျုပ် ခယ်မလေးကလည်း သူအစ်မ တူတယ် ။ အချော အလှ အကိတ်လေးပဲ။ ကျုပ်ကို ကြောက်တာနဲ့ ဘယ်သူမှ ခယ်မလေးကို မထိရဲဘူး ။
ဒါနဲ့ ကောင်းခန်းလေး မလာခင် ကျုပ်အကြောင်းကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ပြောပြရမယ်။ ဒါမှ ကျုပ် ဘယ်လောက်ထိ ရက်စက် ယုတ်မာတယ်ဆိုတာ သိမယ်လေ။ ဘုရားတရား သိဖို့နေနေသာသာ အရက်သောက်၊ ဖဲရိုက် လောင်းကစား လုပ်နေရတာနဲ့ မအားရပါဘူးဗျာ။
စီးပွားရေး ဘာလုပ်လဲ ဟုတ်လား?။ ဂွင်ကောင်းရင် ဓားပြတိုက်တယ်။ ပေါ့သေးသေးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်က ခေါင်းဆောင်ဗျ ။ တပည့်ကို အများကြီး မထားဘူး ။ လေး ငါးယောက်လောက်ပဲ ။ ကျုပ်ကို လူတွေအမြင်တော့ လက်မရွံ သားသတ်သမားပေါ့ ။ ဆိုဆုံးမမည့်သူ ရှိဖို့နေနေသာသာ ကျုပ်ကလည်း တစ်ကောင်ကြွက်၊ ကျုပ်မိန်းမကလည်း ညီအစ်မ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ ကျုပ်အတွက် လောကမှာ တွယ်တာစရာ မရှိပါဘူးဗျာ။
တစ်ကောင်ကြွက် မျက်နှာမွဲဆိုတော့ ရွာက လူတွေက နှိမ်ချင်ကြတယ် ။ လူပျိုပေါက် အရွယ်ဆိုတော့ ရွာရဲ့ အလှပဂေးလေး ကွမ်းတောင်ကိုင် ပန်းတောင်ကိုင်ကို ရိုးရိုးသားသား သွားပိုးတာကနေ ဇာတ်လမ်းက စပြောရမယ်ဗျို့။ လူကို လူလို့ မသတ်မှတ်ပဲ ရွာက ကာလသား တသိုက်နဲ့ ထိုးကြ နပ်ကြရင်းနဲ့ ကျုပ် ထောင်ထဲ အထည့်ခံရတယ်လေ ။ နာကျည်းစရာ အကောင်းဆုံးအချိန်တွေ ပေါ့ဗျာ။
ကံမျက်နှာပေးတယ်ပဲ ပြောရမလား ကျုပ်ကို တူလို သားလို ခင်မင်တဲ့ ဓားပြ ခေါင်းဆောင်နဲ့ သိကျွမ်းရင်းနှီးခဲ့တယ် ။ ထောင်က ထွက်ပြီး သူနဲ့ ဆိုးတူကောင်းဖက် နေလာရင်း သူကွယ်လွန်တော့ သူ့ရဲ့ အရိုက်အရာကို ကျုပ်ကို ဆက်ခံစေပြီး ပညာအမွေ ပေးခဲ့တယ်။ တဖက်သားကို သနားညှာတာထောက်မှု ကင်းလာခဲ့တယ်လေ ။ အရင်က ပုံစံနှင့် ထောင်ထဲက ထွက်လာပြီး ဓားပြခေါင်းဆောင် ဖြစ်လာတဲ့ ပုံစံက မိုးနဲ့မြေလို ကွာခြားသွားပြီ။
ကျုပ် ခေါင်းဆောင်ပြီး ပထမဆုံး တိုက်ရတဲ့ ရွာကတော့ ရွာသာယာ တဲ့ ။ ကျုပ်အပါ လူလေးယောက်နဲ့ပဲ အလုပ် လုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူတို့က ရွာအစွန်းအဖျားမှာနေတော့ ကျုပ်တို့အတွက် အကြိုက်ပေါ့ဗျာ ။ လင်မယား နှစ်ယောက်တည်း ရှိတဲ့ အချိန်ပေါ့ ။ အချိန်အခါကောင်းကိုပဲ လေ့လာပြီး ပိုင်ပြီဆိုမှ အကွက်ချ တိုက်တတ်တာက ကျုပ်ဆရာရဲ့ မူဝါဒပဲလေ ။
“ဗျို့ ……. ကိုလှဆောင် ကိုလှဆောင်”
“ဟေ့ ……. အပြင်က ဘယ်သူတွေလဲ ဟ”
”ငါပါဟ…. ရွာသူကြီး သာဒင် ပါ။ မင်း ခြံဝင်းထဲ သူခိုးကပ်လို့ကွ “
”လာပါပြီ သူကြီး “
ရွာတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း စည်းရိုးက ခနော်ခနဲ့ ရယ်ပါ ။ အိမ်မကြီး တံခါးခေါက်ပြီး လူရင်းပုံစံမျိုးနဲ့ ခပ်တည်တည် ခေါ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။
တံခါးဖွင့်လိုက်ရင်ပဲ သူထင်သလို သူကြီး မဟုတ်ပဲ ကျုပ်တို့ကိုတွေ့တော့ လန့်သွားတယ်။ လန့်လဲ လန့်ချင်စရာပဲလေ ။ လက်ထဲမှာက သေနတ်တွေ ဓားတွေနဲ့ ။ လူတွေကို မမှတ်မိအောင် မျက်နှာတဝက်ဖုံးတဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေ စွတ်ထားတယ်လေ။
”အမလေးတော့ ကယ်ကြပါဦး”
”တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ဟေ့ကောင် တံခါးတွေ အကုန် ပြန်ပိတ်ထားစမ်း”
”ရှင်တို့ ရှင်တို့ ဘာလုပ်မလို့”
”ဖျန်း… ဖျန်း…. အားးးး”
”ကောင်မ တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် လုပ်ရင် နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းနဲ့ကိုယ် အိုးစားကွဲသွားမယ် သတိထားနေကျ”
ကျုပ်လူတွေကို အမိန့်ပေးရင်း လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးကို ခြိမ်းခြောက်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ပုံက လူမိုက်ရုပ်ပေါက်ကာ တကယ်လုပ်မည့် ပုံစံဖြစ်လို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ကြောက်လန့်နေကြတယ်။
ကျုပ်ကောင်တစ်ကောင်ကို သူ့တို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံးအား ကြိုးတုတ်ခိုင်းပြီး စောင့်ကြည့်နေစေတယ်။ ကျန်နှစ်ကောင်က ပစ္စည်းများကို ရှာဖွေ နေခိုက် ကျုပ်ကတော့ ပါလာတဲ့ ပုလင်းကို သောက်ရင်း ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့လေး ဖြစ်နေတာကို ဇိမ့်ခံပြီး အရသာခံ ကြည့်နေမိတယ် ။
ကြည့်မိမှ ကျုပ်စိတ်ကို ထကြွစေတော့တယ်ဗျို့။ အဖိုးကြီးက သေခါနီးမှ ရိက္ခာ ယူနေတာပါလား…..။ကလေးမလေးက ငယ်ငယ်ချောချော အတောင့်အဖြောင့်လေး…။ ရွာသူသာဆိုတယ်ဗျာ အသားလေးက ဖွေးဖြူနေတာပဲ ။ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ကျုပ်ကောင်ကြီးက ထနေတာပေါ့ ။ ကျုပ်ဆရာက ပစ္စည်းရရင် ပြီးရော…။ အခုတော့ဗျာ ကျုပ်က လူကိုပါ ရချင်လာတော့တယ်။
”နိုးဝမ်းရေ ကောင်မလေးကို ကြိုးဖြေပေးလိုက်ပါကွာ၊ သူ လွတ်လွတ်လပ်လပ်လေး လောက စည်းစိမ် ခံစားရအောင်လို့….. ပြီးရင်… ဟိုကောင် အပေါက်ကို မအော်နိုင်အောင် တစ်ခုခု ဆို့ထားလိုက်ကွာ”
”ဟုတ် ဆရာကြီး”
”တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်၊ ကျွန်မတို့မှာ ရှိတဲ့ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတွေ အကုန် ယူသွားကြပါ၊ ကျွန်မတို့ကို လွှတ်ပေးကြပါရှင်၊ အီးဟီးဟီးဟီး”
”ဟဲ ဟဲ မင်းလေးက သိပ်လှနေတော့ ဒီအတိုင်း ထားခဲ့ရမှာ နှမြောစရာကြီး”
”ရှင် ….. ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော်၊ လွှတ် လွှတ်၊ ကျွန်မကို လွှတ် အီးဟီးဟီးးးးး”
နိုးဝမ်းဆိုတဲ့ ကျုပ်တပည့်က ကောင်မလေးအား လက်ပြန် တုတ်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်က ကောင်မလေးရဲ့ ဆံပင်ကို စုကိုင်ပြီး သူတို့ ချစ်ပွဲဝင်တဲ့ အိပ်ယာပေါ် ပစ်တင်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးလည်း သူမရဲ့ ဆံပင်ကို ဆွဲထားသော ကျုပ်လက်ကို ကိုင်ရင်း မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ကာ တရွတ်တိုက် ပါလာတယ်။
“အစကတော့ သာသာယာယာလေး လုပ်ပေးမလို့ဘဲ၊ ဒါပေမယ့် မင်းက စောက်ကျော တင်းလွန်းတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ကိုင်ပေးရတာပေါ့”
“လွှတ် လွှတ် ……. ခွေးမျိုးတွေ ငါ့ကိုလွှတ်”
“အင့်…… ဝုန်းးးး အားးးးးး”
ကောင်မလေးလည်း အိပ်ယာပေါ် ခွေခွေလေး ပစ်ကျသွားပေမယ့် ချက်ခြင်း ဖင်ဒရွတ်တွန်းကာ နောက်သို့ ဆုတ်သွားပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ ခွက်ထဲရှိ လက်ကျန်အရက်ကို မော့ချလိုက်ပြီး
“အဲ့ကောင်မကို ပတ်လက်လှန်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးချည်ထားလိုက်စမ်း”
“ဟုတ် ဆရာကြီး”
“မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့ အီးဟီးဟီးးး”
ကောင်မလေးက ကြောက်လန့်တကြား ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကျုပ်ကောင်တွေဖြစ်တဲ့ နိုးဝမ်းနဲ့ နိုးတူး တို့ရဲ့ အားကို မတွန်းဖယ်နိုင်ဘူးလေ။ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်တိုင်နှစ်လုံးမှာ ကားယားချည် ခံလိုက်ရတယ် ။ ကျုပ်လည်း ခါးပတ်ဖြုတ်ရင်း ကောင်မလေးအနား တစ်လှမ်းခြင်း တိုးသွားလိုက်တော့တယ်။
လက်က လှုပ်မရလို့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်ဖြင့် ရုံးကန်နေတော့ ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန် ဒူးဖုံးလောက်ဟာလေးက လှန်လှန်သွားတယ်။ အောက်ခံပင်တီ အနက်ရောင်လေးအောက်က ဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းကြီးကို အထင်းသား မြင်နေရလို့ ကျုပ်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံး လီးတောင်နေရတယ်။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီးတွေကလည်း အသည်းယားစရာပဲ။ အရက်နှင့်အတူ တံတွေးကို မျှောချနေကြရတယ်ဗျာ။
“ရှင် …..ရှင် ……. အနားမကပ်နဲ့နော်”
လက်နှစ်ဖက် ကြိုးချည်ခံထားရလို့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်သာ ရုန်းကန်နိုင်ရှာတယ်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ရုန်းလိုက်တိုင်း ဂါဝန်လေးက လှန်သွားပြီး အောက်ခံပင်တီ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ စောက်ပတ် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကျုပ်တို့အတွက် သွားရည်ယိုစရာပဲ။ ကျုပ်ရဲ့ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ကောင်မလေးတော့ ဆောက်တည်ရာ မဲ့နေတော့တယ်ဗျာ။
ကျုပ်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး အောက်ခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တော့တယ်။ အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်က ရုန်းကြွနေတဲ့ လီးဘုထစ်ကြီးက အသည်းယားစရာပဲ။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသား ဖြစ်ပေမယ့် မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကောင်မလေးကို ခြောက်လှန့်နေသလိုပါပဲဗျာ။ ကျုပ်ဘဝမှာလဲ အလိုမတူပဲ သူများ သားမယား မုဒိန်းကျင့်တာ ဒါပထမဦးဆုံးပဲဗျ။ ငရဲမကြောက်ဘူးလား မမေးနဲ့ ကြောက်စရာဆိုတာ ဘာမှန်းကို မသိတော့တဲ့ ဘဝ ရောက်နေပြီလေ။
“မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့….အင့် …အားးးးး”
ရုန်းကန်နေသော ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခြေကျင်းဝတ်မှ ဆွဲလိုက်ပြီး ကောင်မလေးအပေါ် တက်ခွလိုက်တော့တယ်။
“ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး အားးးးး”
ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် လွှဲရိုက်ပစ်လိုက်တော့ ကောင်မလေးခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားတယ်။
“ဗျိ……… ဗျိ……… ဗျိ…….. ဗျိ…….”
ကောင်မလေးရဲ့ အင်္ကျီကို ရင်ဘက်မှ စုကိုင်ပြီး စုတ်ဖြဲပစ်လိုက်တော့ ဘရာအနက်ရောင် သေးသေးလေးအောက်မှ ရုန်းကြွနေတဲ့ နို့အုံ လုံးဝန်းဝန်းလေးက အသည်းယားစရာ။ ဘရာလေးကို အလယ်မှ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲစောင့်ပစ်လိုက်တယ်။
“ဗျုတ် … ဗျုတ်….. ဗျုတ်…. အားးးးး”
လက်ထဲ ပြုတ်ပါလာတဲ့ ဘရာကို လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်လုံးခန့် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်တယ်။ လက်ထဲမှာ အိထွေးထွေးနဲ့ ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။
“အားးးးး နာတယ် ……. အားးးးးးးးး”
နို့ကြီးများက နူးညံ့ပြီး ကိုင်ရတာ အားရစရာပဲ။ စူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို တစ်ဖက်စီ ကုန်းစို့ပစ်လိုက်တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ်…….. ပြွတ် ပြွတ် …….”
“အီးဟီးဟီး မလုပ်ပါနဲ့ ……. မလုပ်ပါနဲ့……. အီးဟီးဟီးးးးး”
နို့စို့လို့ အားရတော့ အောက်ကို လျှောထိုင်လိုက်ပြီး ဂါဝန်ကို လှန်တင်လိုက်တော့တယ်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ ရုန်းကန်နေလို့ အောက်ခံပင်တီ အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကြီးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကောင်မလေးခင်မျာ အတော်လေး နာကျင်သွားပြီး မရုန်းရဲတော့ပဲ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ ကျုပ်လည်း အဲ့အချိန်ကျမှပဲ ကောင်မလေးရဲ့ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်ပြီး လွှင့်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ အမွှေးများ ကင်းရှင်းနေပြီး စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးက အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတော့တယ်။