အပြာစာပေ

လူကြီးကြိုက် အပြာစာပေ၊ အောစာပေ များဖတ်ရှု့ရန်

အပြာစာပေ

ဆောင်ကြာမြိုင်မှ အဖော်မွန်

ရန်ကုန်မြို့လယ်ရှိ ကွန်ဒိုမီနီယံ အဆောက်အအုံကြီးတစ်ခု။ ထိုအဆောက်အဦးကြီး၏ ၁၀ လွှာတွင် ခေတ်မှီ နောက်ဆုံးပေါ် ကရိယာများဖြင့် လှပခမ်းနားသော အလှပြင်ဆိုင်ကြီးတစ်ခု တည်ရှိနေသည်။ အလှပြင်ဆိုင်က အမျိုးသမီးများသီးသန့်ဟု ဆိုသော်လည်း အလှပြင်ပေးသူများက အသက် ၂၀ ကျော်သာရှိသေးသော ကောင်လေးများ […]

အပြာစာပေ

ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ အမှတ်တရများ

ကျွန်တော် ၁၀ တန်းအောင်တော့ သန်လျင် GTC မှာ civil တက်ခွင့်ရပါတယ်…။ အထင်တော့မကြီးလိုက်နဲ့နော် လိုက်လို့ရတာဗျ… မိဘတွေကျေးဇူးလေ…။ သူတို့ကတော့ သူတို့သားလေးကို အင်ဂျင်နီယာ ဖြစ်ပါစေတော့ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ပိုက်ပိုက်တွေ အကုန်ခံတာပေါ့…။ ဒါပေမဲ့ ကျတော်က

အပြာစာပေ

အိုတစ်ပင်ထဲ ရင်ထဲကနွယ်

ကျွန်မနာမည်က နွယ်ပါ။ တောသူလေးပေါ့။ အရပ်ရှည်ရှည်၊ ဆံပင်ရှည်ရှည်၊ အသားညိုညိုလေး၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း မော်ဒယ်လေးလို ပိန်ပိန်လေးရှင့်။ ချစ်စရာလေးပေါ့နော်။ ကျမကိုချစ်တဲ့ ကောင်လေးတွေက ဝိုင်းနေတာပဲရှင့်။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်တော့ စတွေ့ခဲ့တယ်။ နာမည်က ကိုတဲ့။ ဘယ်လောက်တောင် နာမည်က

အပြာစာပေ

နှင်းနှင်းရယ်

ကျွန်တော်သည် ညပိုင်း (၉) နာရီ ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျ ဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျ မာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးကလည်း

အပြာစာပေ

ရာဂလောင်စာနဲ့ တဏှာမီး

မာလေ အခု အလုပ်ကလည်း အနားယူလိုက်ပြီ။ အိမ်မှာလည်း လုပ်စရာက သိပ်မရှိတော့ အိမ်မှာ မာပျင်းနေမှာစိုးလို့ဆိုပြီး ကိုက တပ်ပေးထားတဲ့ အင်တာနက်နဲ့ လိုင်းပေါ်မှာပဲ တစ်နေ့လုံးနီးပါး အချိန်ဖြုန်းနေမိတာလေ။ အဲဒီမှာ အဓိကကတော့ ဖေ့စ်ဘုပ်ပေါ့။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဖေ့စ်ဘုပ်မသုံးရရင်

အပြာစာပေ

မှဲ့ပါတဲ့ ပေါက်စီ

ဘုန်းကြီးဘဝ နဲ့ ကျုပ် စိတ်တော်တော် ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ခု ဘုန်းကြီး လူထွက်ပြီး သန်းမြ နဲ့ ပြန်နေတော့ အရင် အတိုင်းပါဘဲ၊ သန်းမြလဲ ကျုပ်နား ကပ်ကို မကပ်တော့၊ ည အိပ်ချိန်တောင် တစ်ယောက်နဲ့

အပြာစာပေ

ကမ္ဘာသစ်တွေ့သူ

“သားရေ ခြံရှေ့က ဆိုင်ကယ်ဟွန်းတီးနေတယ်။ ထွက်ကြည့်လိုက်ဦး။” “ဟုတ်ကဲ့ အမေ” ဖိုးကျော် သူ့ရဲ့မိခင်ဖြစ်သူ နောက်ဖက်မှာ ရေချိုးနေသဖြင့် အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ မေမေ့မိတ်ဆွေဖြစ်သူ မဇင်မာသဲ ။ “ကဲ ငါ့မောင်ရေ စားစရာတွေ လာယူဦး” ဇာခြည်သဲက

အပြာစာပေ

တီချယ်နှင်း

ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူက သူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တစ်လတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း။ ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ

အပြာစာပေ

တဏှာကချိုချို လတ်တာက အသိ

အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါလို့ နှုတ်ခွန်းဆက်ပါရစေရှင် ။ နာမည်ကတော့ မျိုးမမ ပါ၊ မျိုးလို့ပဲ ခေါ်ကြပေါ့နော်။ တဆက်တည်း မျိုးရဲ့ အကြောင်းအရာလေးတစ်ခုကို ရင်ထဲမှာ သိမ်းထားရတာ ပင်ပန်းလွန်းလို့ အကုန်လုံးရှေ့မှာ ဖွင်ပြပြောပြချင်တယ်၊ ပြောပြပါရစေနော်. .. ။

အပြာစာပေ

ရမ္မက် စေတမာန်

နေ့လည် ၁၂ ကျော်တာနဲ့ မစု လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေး စဖွင့်ပါပြီ။ သဘောကောင်း မနောကောင်း လက်ဖွာတတ်သူမို့ ညနေ ၆ နာရီလောက်ဆို လက်ဖက်သုပ် မုန်လာချဉ်သုပ် မက်မန်းသီးသုပ် အကုန် ကုန်တာပဲ။ အသက် ၃၀ ကျော်ပေမယ့်

အပြာစာပေ

ကံကြမ္မာ မျက်လှည့်

အောင်အောင်သည် ဆောက်လုပ်ရေး အင်ဂျင်နီယာ ကျောင်းဆင်းခါစ အလုပ်မရှိသေးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး နွေးနွေးသည် Eco ကျောင်းပြီးခါစ ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ အလုပ်မရှိသေးခင် အိမ်မှ သဘောမတူသဖြင့် ခိုးပြေးကြသည်။ ဘယ်သွား၍ ဘယ်လာရမှန်း မသိကြ။ နှစ်ဦးသား ပါလာသော

အပြာစာပေ

တူညီတဲ့ ရှုထောင့်က ကြည့်ရင် အဖြစ်အပျက်တိုင်းဟာ မှန်တယ်

” ဒီည ” သီချင်းသံ တိုးတိုးငြိမ့်ငြိမ့်လေး ၊ ခပ်မှိန်မှိန် မီးရောင်လေးနဲ့ Aircon ခပ်စိမ့်စိမ့် လွတ်ထားတယ့် mini bar လေးထဲမှာ အသက် ၃၀ အရွယ်ခန့် couple တစ်တွဲနဲ့ လူတစ်ယောက်

Scroll to Top