သူငယ်ချင်း နာမည်က ကြွက်သိုး။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက် ။ ဒီကောင်က (၇) တန်းလောက်မှာ ကျောင်းထွက်သွားတယ်။ အပြင်လောကအကြောင်း နောကြေတယ်။ ဒီကောင့်ကြောင့်ပဲ ဂွင်းထုတတ်လာတာ။ နှာကိစ္စကတော့ စကားပြောတိုင်းပါတယ်။ သူ့အစ်မလင်မယား လိုးတာပါ ချောင်းပြီး ထုတဲ့ကောင်။
သူ့အစ်မအကြီးဆုံးက လင်နှစ်ယောက် ယူထားတယ်။ ခြံဝိုင်းထဲမှာပဲ အိမ်ဆောက်နေတယ်။ ပထမယောကျ်ား သေပြီးတော့ ဒုတိယအိမ်ထောင်ထူတယ်ပေါ့။ ဖင်အငြိမ်ဆုံးပေါ့ ။ ကျနော်တို့က မကြီးမခိုင်လို့ ခေါ်ကြတယ်။
သူ့အောက်မှာတော့ တင်မာဝင်း သူကတော့ ၂ လင်ကွာ ။ ကလေးတစ်ယောက် အမေ ။ ကြားထဲမှာ အပျော်ကုန်းတဲ့ လင်တွေကလည်း မနည်းလှ။ ကြွက်သိုး အထက်က အစ်ကိုက အရက်သမား။ စိတ်ကောင်းရှိတယ်။ အငယ်ဆုံး ကောင်မလေးကလည်း အပျိုဖြန်း။ ဆတ်စလူးထနေပြီ။
ကြွက်သိုးက ကျနော့်အပေါ် သဘောအတော်ကောင်းတဲ့ကောင်။ သူမိန်းမယူပြီးတော့ သူ့မိန်းမကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းထားပြီး ကျနော့်ကို တံခါးအကွယ်ကနေ ခေါ်ထုတ်ပြီး သူ့မိန်းမစောက်ပတ်ကို ပြတယ် ။ သူ့မိန်းမက မသိရှာ ။ ကျနော်လည်း လက်နဲ့ ထိကိုင်ကြည့်မိတယ်။
မိန်းမယူထားပေမဲ့ ကျနော်နဲ့ အတွဲမပြတ်။ သူတို့တစ်အိမ်လုံးက ကျနော်နဲ့ ကြွက်သိုးကို လင်မယားလို့ ခေါ်ကြတယ် ။ ကြွက်သိုးက ကျနော့်ကို ပြောဖူးတယ်
“ငဇော် မင်းကို စိတ်ချတာ တစ်ခုရှိတယ်။ မင်းမှာ ကြာကူလီစိတ် မရှိတာပဲ။ ငါကတော့ ရလို့ကတော့အကုန်လိုးမှာ”
ဒါ့ကြောင့်လဲ ကြွက်သိုးက ကျနော့်ကို စိတ်ချတာ။ ကြွက်သိုးက သူ့အမေ မုဆိုးမဒေါ်မြင့်နဲ့ စီးပွားမခွဲ။ ကုန်ကူးတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ရတယ်။ အိမ်ထောင်ဦးစီးပေါ့။ ရထားနဲ့ ကုန်ကူးတယ် ။ စျေးမှာ သူ့အမေဒေါ်မြင့်က ရောင်းတယ်။ အပျိုပေါက်မ စန္ဒာရယ် ကြွက်သိုးရယ် အရက်သမားရယ်က ကူလုပ်ရတယ်။
ကြွက်သိုးအမေက လူကြားထဲတောင် အတော်နောက်တာ ။ လူပျိုကြီး ဂွေးကြည့်ခြင်လို့ဆိုပြီး ပုဆိုးဆွဲချွတ်တာ။ အဲ့လိုနောက်တာကို မိသားစုစုံတိုင်း လုပ်လေ့ရှိတယ် ။ ကျနော်ကရှက်ပြီး ပြေးရင် ဝိုင်းရီကြတာ။ ဓလေ့လို ဖြစ်နေပြီ။
ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ အမြဲစိတ်ပါဖီးလာတာက တင်မာဝင်း ။ သူတို့ခြံဝင်းထဲ လူရှင်းတဲ့ရက်ဆို ကျနော် တင်မာဝင်းကို ကြံဖို့ချောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် မရဲပါဘူး။ တင်မာဝင်းကလည်း တစ်လတစ်ခေါက်တော့ ကုန်ကူးတယ်။ သူ့စီးပွားနဲ့သူ။
တစ်ရက် နေ့လည်ပိုင်း လူရှင်းတော့ တင်မာဝင်းကို တွေ့လိုတွေ့ညား သွားချောင်းတယ်။ ကြွက်သိုးတို့ အိမ်အောက်ကနေ ကြည့်နေတုန်း ဒေါ်မြင့်က သူ့အိမ်မကြီးကနေ …
“ဟဲ့ ငဇော် ကြွက်သိုး ညက ခရီးထွက်သွားတယ်လေ နင်မသိဘူးလား..”
လို့ ရုတ်တရက် လှမ်းအော်တော့ လန့်တောင်သွားသေး။ ဒေါ်မြင့်က စျေးရောင်းလို့လားမသိ ။ အသံကတော့ အော်ကျယ် အော်ကျယ်။
“ဟဲ့ ကောင်လေး လာစမ်း ငါ့ကိုလာကူစမ်း”
ဆိုတော့ ကျနော်လည်း အိမ်မကြီးပေါ် တက်သွားတယ်။ ဒေါ်မြင့်မျက်နှာက မကြည်မသာ။
“အဒေါ် နေမကောင်းလို့လား”
“အေးဟယ် ဟိုဟာတွေ စိတ်မချပေမဲ့ မတတ်နိုင်ဘူး လာပြန်နားရတာပဲ။ တံခါးမကြီးကို ပိတ်ထားလိုက် ငဇော်.. ကြက်တွေ ခွေးတွေ တက်လို့”
ကျနော်လည်း တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်မြင့်က ခန်းစည်းချထားတဲ့ အခန်းထဲကို ရှေ့ကဝင်သွားပြီး လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်မြင့်က ကုတင်ပေါ် ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။
“အဒေါ် ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
“ငါ့ကို ဇက်ကြော ဆွဲနှိပ်ပေးစမ်းပါ ဟယ်… အကြောတွေ တက်နေတယ်… ဆေးသောက်တာလည်း မရဘူး ဟယ်..”
ကျနော်လည်း ဇက်ကြောဆွဲ ဂုတ်ပိုးသားတွေ နှိပ်ပေးတယ်။ ဆွဲကြိုးအတုတ်ကြီးက ဆွဲထားသေး။ ဆွဲကြိုးက ခံနေတော့ ဆွဲကြိုးကို ချွတ်ခိုင်းတယ်။ ဒေါ်မြင့် နှိပ်ခိုင်းသမျှ နှိပ်ပေးရတယ်။ ပေါင်တွင်း ကြောတွေကို နှိပ်ခိုင်းပြန်တယ်။ ပေါင်တွင်းကြောတွေကို ထမိန်အောက်ထဲ လက်ဝင်ခိုင်းပြီး နှိပ်ခိုင်းတော့ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ အဖုတ်မည်းကြီးက ပေါ်နေတယ် ။ ကျနော်လည်း အဲ့ကျမှ မရိုးမသားစိတ်တွေ ဖြစ်လာတာပဲ။
ဒေါ်မြင့်က “ပေါင်ခြံလေးကို နှိပ်စမ်းပါ ကလေးရယ်” ဆိုပြန်တော့ စောက်ဖုတ်က ပေါ်တင်ကြီး မြင်နေရတယ်။ အသက် ၅၀ ကျော် လူကပိန်တယ်ဆိုပေမဲ့ ဒေါ်မြင့်က အတွင်းပိုင်းအသားအရည် ပျော့တွဲမနေဘဲ ကျစ်လျစ်နေတယ်။ ကျနော့်ကို ဆီးခုံအပေါ်ကိုလည်း နှိပ်ခိုင်းတယ်။ ထမိန်ကို မပေါ်ပေါ်အောင် နှိပ်ခိုင်းနေမှန်း သတိထားမိလာတယ်။ ကျနော့်ပေါင်ကိုလည်း ပြန်ပွတ်ပေးနေတော့ စိတ်ကထလာပြီး ငပဲက ထောင်လာတယ်။
ထမိန်ပေါ်ရက်နဲ့ကို ထထိုင်ပြီး ကျနော့ကို ခြေဆင်းထိုင်ခိုင်းပြီး သူကလည်း ကျနော့်ခြေထောက်ပေါ် သူ့ခြေဆင်းထိုင်လို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဇက်ကြောကို နှိပ်ခိုင်းတယ်။ နှိပ်နေရင်းက ကျနော့်ပေါင်ပေါ် လက်ရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ငပဲကို ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်လိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း “ဒီတစ်ခါတော့ မိပြီ” လို့ ပြောတယ်။
ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကို ကိုင်ဆွတော့ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ “အဒေါ် ကျနော်မရတော့ဘူး။ လွှတ်ပါတော့” ဆိုလည်း မရဘူး။ “အဒေါ် လရည်တွေ ထွက်ကုန်လိမ့်မယ်” ဆိုတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်ဖြဲကားပေးတယ်။ ကျနော်လည်း အံ့အားသင့်နေတယ်။ “ဘာလုပ်နေလဲ ဒီထဲပန်းထည့်” တဲ့။
တကယ့်တကယ်လုပ်တော့ အပေါက်ကမတည့်။ အတွေ့အကြုံ မရှိတော့ ဒေါ်မြင့်ကကိုင်ပြီး တေ့ပေးရတယ်။ တခါတည်း ဒေါ်မြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားတာနဲ့ အားရှိသမျှ လိုးပစ်တယ်။ လရည်က မကြာဘူး ထွက်သွားတယ်…။ ဒါပေမဲ့ ဆက်လိုးချင်နေတာနဲ့ လိုးနေလိုက်တယ်။ ဒေါ်မြင့်က အပေးကောင်းတော့ ကြာလည်းကြာ ကောင်းလည်းကောင်း ဒေါ်မြင့်လည်း ပြီးသွားတယ်။ ကျနော့်လီးကို သုတ်ပေးပြီး “ပါးစပ်လုံပစေနော်။ ထပ်လုပ်ချင်ရင်” တဲ့…..။